Nasza misja jest tu, na Śląsku. W tym bloku, gdzie mieszkasz, w tym familoku! – homilia abp. Skworca na dzień wspólnoty Ruchu Światło–Życie.
Pokój Wam! Pozdrawiam wszystkich Kościół tworzących! (…) Droga Młodzieży! Drodzy Małżonkowie! Kochane Dzieci! Bracia i Siostry!
Dziś przed południem w Tychach-Urbanowicach dziękowaliśmy Bogu za żniwa. Pracujący na roli stawali przed Bogiem w duchu wdzięczności, przynosząc do stóp ołtarza pierwociny swych zbiorów. W ten sposób uznawali w Bogu hojnego dawcę „owoców ziemi i pracy rąk ludzkich”. Oddawali Mu cześć, zbliżali się do Niego z dziękczynieniem – jak do dobrego Ojca, który zapewnia pokarm swym dzieciom. Bo Bóg zapewnia ludzkiej rodzinie pokarm. Czasem tylko ludzka rodzina ten pokarm niesprawiedliwie dzieli.
Drodzy moi, Wasza obecność w katowickiej archikatedrze ma w sobie wiele podobieństw do tego wydarzenia, do tego dziękczynienia za żniwo. Wy również stajecie przed Bogiem pełni wdzięczności za czas formacji w Ruchu Światło–Życie. Dziękujemy Mu – w Dniu Wspólnoty – za dobre owoce, które zrodziły się w Waszym życiu dzięki uczestnictwu w wakacyjnych rekolekcjach.
Wy również widzicie w Bogu Dawcę wszelkiego dobra. To On przygarnął Was z miłością Ojca przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym: nakarmił Was obficie Słowem i eucharystycznym Ciałem swego Syna. Wszystko po to, żebyście wzrastali, żebyście nie ustali w drodze, byście mogli – wraz z całym Kościołem, który jest naszym domem, który jest rodziną dzieci Bożych – iść przez życie drogą Ewangelii ku pełni człowieczeństwa. A pełnię człowieczeństwa nazywamy świętością – to jest chrześcijańskie powołanie.
Jestem Wam, jako pasterz Kościoła katowickiego, wdzięczny, że podarowaliście Bogu i samym sobie ten wakacyjny czas. Pragnę podziękować wszystkim kapłanom za ich zaangażowanie w dzieło letnich rekolekcji, za duchowe przewodnictwo i opiekę. Dziękuję wszystkim moderatorom, animatorom i uczestnikom wakacyjnych rekolekcji oazowych. Szczególnie serdecznie pozdrawiam rodziny „Domowego Kościoła” Ruchu Światło–Życie.