Od poprzedniej sesji upłynęło 7 tygodni, w czasie których przygotowano i rozesłano do członków Synodu kolejne schematy dotyczące problematyki osób duchownych, a mianowicie: „Zakony żeńskie w duszpasterstwie Diecezji Katowickiej”, „Powołania duchowne w Diecezji Katowickiej”, „Przygotowanie do kapłaństwa  w Diecezji Katowickiej”. Wymienione schematy stanowiły główny, choć nie jedyny przedmiot obrad tej sesji.

W sobotę, dnia 31 maja br. została zakończona dyskusja przeniesiona z poprzedniej sesji, nad schematem „Niewidomi, głusi i umysłowo upośledzeni w dziele zbawczym Kościoła i rodziny”. Schemat ten, wyczerpująco opracowany przez ks. prał. Lubosa, wymagał niewielu uzupełnień. W dyskusji zabrało głos 17 uczestników Synodu. Wypowiedzi dyskutantów koncentrowały się głównie wokół problematyki uwrażliwienia całej społeczności wiernych na potrzeby osób dotkniętych tragicznych kalectwem. Chociaż w Diecezji Katowickiej od wielu lat istnieje tzw. duszpasterstwo specjalne, trzeba  bardziej dostrzegać tę grupę ludzi i otaczać jeszcze większą troską. W tajnym głosowaniu przyjęto schemat według formuły: tak, zgodnie z wzniesionymi uzupełnieniami.

Jeszcze w pierwszym dniu obrad IV Sesji Plenarnej przystąpiono do II czytania schematu „Liturgia Święta”, które kontynuowano i zakończono w niedzielę dnia 1 czerwca br. Relator tego schematu, ks. prał. Rak przedstawił poszczególne rozdziały poprawionego schematu liturgicznego a każdy z uczestników Sesji Plenarnej miał możliwość skontrolowania czy jego wnioski przy I czytaniu zostały uwzględnione. W tajnym głosowaniu zostały przez Synod zaakceptowane po kolei wszystkie rozdziały tego schematu.

Również tego samego dnia rozpoczęto dyskusję nad schematami, których problematyka dotyczy osób duchownych. Ogólnego wprowadzenia do tych zagadnień dokonał ks. bp Kurpas, przedstawiając poszczególne schematy i ich relatorów. Przy tej okazji wyjaśnił, że problematyka życia i posługi kapłańskiej, najważniejsza w tym bloku zagadnień, zostanie przedstawiona na następnej Sesji Plenarnej. Relatorem schematu „Zakony żeńskie w duszpasterstwie Diecezji Katowickiej” był ks. rektor A. Szulc z Siemianowic. Przypomniał on, że początek pracom nad tym schematem dał śp. O. Józef Sobala, Jezuita  z Czechowic, proboszcz tamtejszej parafii św. Józefa. Synod uczcił modlitwą pamięć i zasługi Ojca Sobali. W ożywionej dyskusji nad schematem zabrało głos 30 osób, świeckich i duchownych. Przemawiały także siostry zakonne. Wyrażono wielokrotnie uznanie dla zasług zakonnic na wielu odcinkach pracy diecezjalnej, parafialnej i społecznej. Zakonnice spełniają często najtrudniejsze obowiązki, których nikt inny nie chce się podjąć, zwłaszcza w dziedzinie opieki nad najbardziej upośledzonymi.

Należy wyrazić ubolewanie, że często ze szkoda dla całego społeczeństwa, nie wykorzystuje się w pełni doświadczenia i kompetencji, jak również gotowości podjęcia się różnych trudnych i odpowiedzialnych prac przez siostry zakonne, zwłaszcza w szpitalnej opiece nad chorymi. Podkreślono wielkie znaczenie ściśle religijne zakonnic, które wspierają modlitwą wszelkie działanie Kościoła. Tu wymieniono przede wszystkim jedyny zakon kontemplacyjny na terenie diecezji: klasztor Sióstr Wizytek w Siemianowicach. Podobna role spełniają również domy sióstr emerytek zgromadzeń czynnych. Sprawa modlitwy w życiu sióstr zakonnych została poruszona przez nie same. Upomniały się one słusznie o właściwe dla swego stanu warunki  życia i pracy. Przypomniały, że ich życie modlitewne jest warunkiem skutecznego zaangażowania we wszystkie prace. Synod postanowił zaapelować do wiernych diecezji, aby sprawa powołań zakonnych stała się wspólną troską, aby rodzice sprzyjali decyzjom swych córek realizowania życia we wspólnocie zakonnej i nie utrudniali wstąpienia do klasztoru.

W tajnym głosowaniu, przeprowadzonym na posiedzeniu w następną sobotę, dnia  7 czerwca br., przyjęto cały schemat „Zakony żeńskie w duszpasterstwie Diecezji Katowickiej” według formuły: tak, zgodnie z wzniesionymi uzupełnieniami. Następnie ks. prał. Jerominek przedstawił schemat „Powołania duchowne w Diecezji Katowickiej”. Dla ogółu uczestników, a zwłaszcza dyskutantów oczywiste było zalecenie soborowe, że odpowiedzialność za powołania duchowne w Kościele spada na całą społeczność chrześcijańską. Głosy dyskusyjne nad tym schematem, których było 22, koncentrowały się głównie nad konkretnymi sposobami i warunkami budzenia powołań duchownych. Wśród wypowiedzi na szczególną uwagę zasługiwał głos jednego z księży, który przypomniał o jedynej i niepowtarzalnej roli matki w budzeniu powołania do stanu duchownego. Podkreślano także znaczenie rodziny i atmosfery religijnej panującej w środowisku parafialnym, potrzebę wzorców osobowych dla młodzieży w postaciach dzielnych i ofiarnie pracujących kapłanów. Jako ważny czynnik  wymieniono opiekę duszpasterską nad grupami służby liturgicznej.

Na przestrzeni 50 lat istnienia Diecezja Katowicka wydała wiele powołań duchownych, co w dużej mierze zawdzięcza się ruchowi wczesnej Komunii św., ale są również takie parafie, które od wielu lat nie wydały żadnego powołania kapłańskiego ani zakonnego. Te parafie wezwano do „rachunku sumienia” za taki stan. Po zakończeniu dyskusji nad schematem „Powołania duchowne w Diecezji Katowickiej” przeprowadzono tajne głosowanie, w którym przyjęto schemat według formuły „tak, zgodnie z wniesionymi uzupełnieniami”. Relatorem schematu „Przygotowania do kapłaństwa w Diecezji Katowickiej” był rektor Wyższego  Seminarium Duchownego w Krakowie, ks. prał. Szymecki. W dyskusji zabrało głos 28 członków Synodu. Wyrażona została troska o bliższą współpracę, wzajemną pomoc i związanie Seminarium z diecezją, aby szczególnie wśród kleru doprowadzić do stale pogłębiającej się więzi miedzy młodszymi a starszymi pokoleniami. Podkreślono z wielkim naciskiem potrzebę kapłanów prawdziwie ubogich, zdyscyplinowanych, rozmodlonych. M.in. podano projekt urządzania skromnych, a nie wystawnych prymicji kapłańskich.  Po zakończeniu dyskusji w tajnym głosowaniu Synod przyjął schemat „Przygotowanie do kapłaństwa w Diecezji Katowickiej” według formuły  „tak, zgodnie z wniesionymi uzupełnieniami”.

Tego samego dnia dokonano jeszcze II czytania schematów „Duszpasterstwo ludzi starszych wiekiem” i „Duszpasterstwo Chorych”. Pierwszy schemat poprawiony zgodnie z wnioskami zgłoszonymi przy pierwszym czytaniu na III Sesji Plenarnej przedstawił sekretarz Synodu ks. Woźnica, a  drugi ks. dziek. Skrobol. Uczestnicy Sesji mieli możność sprawdzenia czy wszystkie poprawki przyjęte przez Synod zostały w poprawionej redakcji uwzględnione. W tajnym glosowaniu oba schematy zostały przez Synod zaakceptowane. Na IV Sesji Plenarnej uchwalono 3 schematy, które są ostatecznie zaakceptowanymi dokumentami I synodu diecezji Katowickiej. Po podpisaniu ich przez Biskupa Ordynariusza staną się prawem diecezjalnym. Na koniec warto wspomnieć o dwóch szczególnych akcentach tej Sesji:

1. Przyjęto wniosek, by wnieść do Stolicy Apostolskiej prośbę o kanonizację bł. Jana Sarkandra ze Skoczowa. Jest to uzasadnione stale wzrastającym kultem naszego błogosławionego rodaka, czczonego szczególnie na Śląsku Cieszyńskim. Wymaga to jednak dalszego uintensyfikowania kultu bł. Jana na terenie całej diecezji i stałego wypraszania łask ze Jego pośrednictwem.

2. Na zakończenie IV Sesji Plenarnej odprawiono nabożeństwo ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa, w czasie którego Ksiądz Biskup Ordynariusz poświęcił Najświętszemu Sercu Pana Jezusa cała diecezję.

Ks. Benedykt Woźnica

Sekretarz Synodu