Była to bardzo pracowita Sesja, na której poddano pod dyskusję ostatnie już schematy synodalne. Wśród nich były cztery szczególnie ważne, mianowicie: o posłudze kapłańskie, o apostolstwie świeckich, o formach strukturalnych duszpasterstwa w diecezji oraz o ekumenizmie. Prócz tego były także dyskutowane trzy mniejsze objętościowo schematy: o działalności charytatywnej, o czasie wolnym i turystyce oraz o duszpasterstwie w nowych osiedlach mieszkaniowych. Poza tymi schematami przedstawiono jeszcze w drugim czytaniu schematy: o wierze, o przepowiadaniu i katechizacji.

Na pierwszych posiedzeniach V Sesji Plenarnej w sobotę, dnia 27 września br., dyskutowano schemat „Posługa kapłańska w Kościele Katolickim”. W nawiązaniu do idei przewodnich schematu dyskusja okazała bardzo mocno niekwestionowaną role i znaczenie kapłana w życiu i działaniu wspólnoty parafialnej, jak i diecezjalnej.  Mówiono z uznaniem o aktywności kapłanów śląskich na różnorodnych odcinkach pracy duszpasterskiej, w czasie istnienia diecezji, o ich zasługach dla Kościoła i Narodu w trudnych czasach okupacji, kiedy wielu z nich, wiezionych w obozach koncentracyjnych, złożyło najwyższą ofiarę ze swego życia. Podkreślono, że kapłan śląski był i jest mocno związany ze światem robotniczym. Obecni na Synodzie delegaci stwierdzili również aktualną pracowitość i ofiarność duchowieństwa, postulując jednak z naciskiem potrzebę połączenia wielkiej aktywności księży z ich osobistą świętością. Po dyskusjach nad poszczególnymi rozdziałami schemat został w tajnym głosowaniu przyjęty według formy: tak, zgodnie z wniesionymi uzupełnieniami.

Dyskusji nad schematem o apostolstwie świeckich pt. „Świeccy w Kościele Katowickim” poświęcone były posiedzenia w niedzielę, 28 września br. Dyskusja okazała się żywiołowym wybuchem zainteresowania tym zagadnieniem, będąc równocześnie dowodem zrozumienia, że apostolstwo świeckich należy do podstawowych i istotnych problemów życia i działalności współczesnego Kościoła. Znamiennym był fakt wielkiej ilości liczby zgłoszonych do dyskusji i to już na początku, tzn. nad założeniami teologicznymi apostolstwa świeckich. W całości dyskusji, w której brało udział prawie 50 osób, udało się wyróżnić następujące akcenty:

a) Apostolstwo świeckich jest zadaniem wszystkich katolików a miejscem jego realizacji- każde środowisko: rodzinne, sąsiedzkie, towarzyskie, itp. Katolik winien przede wszystkim postępować zgodnie z sumieniem, wywiązywać się uczciwie ze swoich obowiązków i – gdy potrzeba- określać jasno i odważnie swoje przekonania.

b) Podstawa apostolstwa świeckich musi być osobista modlitwa, życie ukształtowane Ewangelią i działaniem sakramentów św.

c) Dla rozwijania apostolatu świeckich nieodzowna jest wiedza religijna, której pogłębianiu służy katecheza dorosłych czy studium teologii.

d) Apostolat  świeckich musi być spełniane w łączności z hierarchią.

Pod koniec obrad niedzielnych przedyskutowano jeszcze krótki objętościowo schemat: „Czas wolny, wypoczynek, turystyka i sport”. Zagadnienia przedstawione w schemacie są ważne w całości życia współczesnego człowieka i dlatego Synod nie może pozostać wobec nich obojętny. Zagadnienia te mają szczególną wagę w społeczeństwie żyjącym w warunkach wysokiego uprzemysłowienia. Takim społeczeństwem jest ludność Diecezji Katowickiej. Podkreślano m.in., że czas wolny i odpoczynek są nie tylko prawem, ale obowiązkiem człowieka. Korzystając z czasu wolnego katolik winien łączyć wypoczynek z zasadami swojej wiary. Będzie to przede wszystkim spełnianie obowiązku uczestnictwa w niedzielnej Mszy św., jak również kulturalne kształtowanie wypoczynku na łonie przyrody i poszanowanie środowiska naturalnego. Do turystów Synod zwraca się z prośbą, aby otaczali szacunkiem przydrożne i polne krzyże i kaplice, które są świadectwem wiary przeszłych pokoleń, a dla współczesnych okazją do religijnej refleksji. Synod apeluje, aby wypoczynek, turystyka, a także czas wolny spędzany na zaangażowaniu się w przeżycia sportowe były bez alkoholu. W ścisłym związku z zagadnieniem czasu wolnego pozostaje motoryzacja. Synod z naciekiem przypomina wiernych, że przepisy ruchu drogowego obowiązują w sumieniu. Ponadto postuluje, aby te problematykę uwzględniać w rachunku sumienia i włączyć w katechezę. W tajnym głosowaniu przyjęto schemat z zaleceniem uwzględnienia zgłoszonych wniosków i postulatów

Schemat „Formy strukturalne wspólnoty Kościoła Katowickiego” dyskutowano w sobotę, dnia 4 października br. Schemat ten przedstawia ramy organizacyjne, w których dokonuje się życie i działanie Kościoła Diecezjalnego. W dyskusji podkreślono niezwykle ważną role parafii w całokształcie działalności duszpasterskiej. Od pełnego inicjatywy duszpasterstwa w parafii zależy kształt duszpasterstwa diecezjalnego. Cała parafia, a więc proboszcz, wikarzy oraz wierni, odpowiedzialni są za życie religijne wspólnoty, która musi stać się wspólnotą braterska i misyjną, obejmującą wszystkich mieszkańców terenu parafii. Szczególną rolę w działalności duszpasterskiej parafii ma Parafialna Rada Duszpasterska. W tajnym głosowaniu przyjęto również ten schemat z zaleceniem uzupełnienia go do drugiego czytania według wniosków zgłoszonych w dyskusji.

Tego samego dnia dyskutowano jeszcze nad schematem „Miłosierdzie chrześcijańskie we wspólnocie parafialnej”. W nawiązaniu do treści schematu podkreślano nie tylko obowiązek działalności charytatywnej, ale również niezbywalne prawo Kościoła do jej uprawiania. Zwracano uwagę na konieczność wprowadzenia różnorodnych form niesienia pomocy, która nie może poprzestać na zaspakajaniu potrzeb materialnych. Po dyskusji schemat został przyjęty w tajnym głosowaniu z zaleceniem uzupełnienia go w myśl zgłoszonych wniosków.

W niedzielę, dnia 5 października br. rozpoczęto dyskusję nad schematem „Duszpasterstwo w nowych osiedlach mieszkaniowych”. dyskusja wykazała, że problem przedstawiony w tym schemacie należy do trudniejszych problemów duszpasterstwa w Diecezji Katowickiej. Wielki napływ ludności z różnych regionów kraju, a w związku z tym rozbudowa osiedli mieszkaniowych stawia przed duszpasterstwem dwa zadania: zintegrowanie tych wszystkich ludzi w jedną wspólnotę i zapewnienia im centrum życia religijnego, jakim jest kościół parafialny. Po dyskusji w tajnym głosowaniu schemat został przyjęty z zaleceniem uwzględnienia wniesionych poprawek.

Większą cześć czasu niedzielnych posiedzeń poświęcono dyskusji nad schematem „Ekumenizm w Kościele Katowickim”. Ożywiona dyskusja nad schematem była dowodem, że jedność chrześcijan jest równie żywym co trudnym problemem. Przeciw wyraźnej woli Chrystusa: „aby wszyscy byli jedno” (J 17, 21) staja wzajemne uprzedzenia nawarstwione w ciągu wieków. Wprawdzie ostatnie lata cechuje oczywiste zbliżenie we współżyciu katolików z ewangelikami, ale nadal pozostaje jeszcze pewna nieufność. Synod stanął na stanowisku, że przy śmiałych propozycjach dotyczących przyszłości ekumenizmu, trzeba liczyć się z realiami teraźniejszości. Działalność ekumeniczna musi wziąć pod uwagę trudności pozawyznaniowe. Zbyt optymistyczny ekumenizm może doprowadzić do indyferentyzmu religijnego, dlatego trzeba wychowywać wiernych do ekumenizmu ukazując nie tylko to, co łączy, ale także to, co dzieli oba wyznania. Szczególną rolę w ekumenicznym zbliżeniu ma czytanie Pisma św. oraz wspólna modlitwa. w dyskusji poruszono także problem działalności sekciarzy, szczególnie niechrześcijańskiej sekty „świadków Jehowy”, przed którymi jako wrogami jedności Synod ostrzega wiernych. Po dyskusji schemat o ekumenizmie został w tajnym głosowaniu przyjęty według formuły: tak, zgodnie z wniesionymi uzupełnieniami.

Ks. Benedykt Woźnica

Sekretarz Synodu