Kościół Trójcy Przenajświętszej znajduje się w Chełmie Śląskim, który jest niewielką miejscowością gminną, położoną przy ujściu Przemszy do Wisły – w miejscu, gdzie przebiega granica pomiędzy województwami śląskim i małopolskim. Dominuje on w krajobrazie wioski – jest siedzibą liczącej 400 lat parafii. Obecny, neobarokowy kształt kościoła, z wysoką wieżą, to efekt XIX- i XX-wiecznej rozbudowy starszego obiektu.
Za: https://slaskie.travel/culturalheritage/15759
Historia Smutnej Góry jest naprawdę smutna. Na krzyżu, który został postawiony w 1831 r., widnieje napis: „Łysą Górą przedtem, teraz Smutną, bo nam przypomina tę plagę okrutną…”. Ofiar epidemii (dokładnie 218 osób) nie chowano na miejscowym cmentarzu, ale na zboczu wschodnim chełmskiego wzgórza. Tak powstał cmentarz, na którym mieszkańcy wznieśli krzyż zwrócony na przysiółek Gamrat.
Za: https://katowice.gosc.pl/doc/2159787.Tam-modlitwy-maja-inny-wymiar
Cytat: „[P]ierwszem wielkiem nieszczęściem naszej wioski był wybuch cholery w 1831 r. Straszliwa ta zaraza dziesiątkowała ludność wioski. Rozpoczynała się coraz to silniejszym bólem głowy, który w końcu doprowadzał do śmierci. Ludzi, którzy umarli na cholerę, chowano za wsią na wzgórzu. Wywożono ich w nocy, aby zaraza nie rozszerzała się, a wóz, na którym wieziono zmarłego, czyszczono w farskim stawie. Dzisiaj to miejsce, gdzie chowano zmarłych na cholerę, nazywa się Smutną Górą. Na szczycie piaszczystego wzniesienia widnieje krzyż kamienny, który parafianie wznieśli na pamiątkę strasznego nieszczęścia. Jednak nie cała wioska była zarażona. W miejscu, gdzie dzisiaj stoi figura Matki Bożej, ustawiono zaporę, aby ludzie, którzy byli zdrowi, od strony kościoła nie przechodzili do miejsca zarażonego.
Drugą zarazą, która również pochłonęła wiele ofiar, był tyfus trwający od 1847 do 1878 r. Jednak nie był on tak strasznym i nie pociągał tyle ofiar co cholera”.
„1660–1935. Jednodniówka Jubileuszowa. 27-lecie istnienia parafii oraz poświęcenie Katolickiego Domu Ludowego dnia 22.09.1935 r. w Wielkim Chełmie”
Słowo na drogę: „Zaraza złośliwa nim zawładnęła i już nie wstanie ten, co się położył” (Ps 41,9).
Modlitwa: za lekarzy i pozostały personel medyczny pracujących w szpitalach naszej archidiecezji