Wśród gości byli zaprzyjaźnieni księża oraz osoby świeckie. Nie zabrakło także wychowanków. Mszy św., która była centralnym punktem obchodów, przewodniczył bp Marek Szkudło.

W homilii odniósł się najpierw do dwóch postaci - św. Jadwigi Śląskiej oraz św. Jana Pawła II. - Dokładanie 16 października 1978 r., 46 lat temu, w roku moich święceń przeżywałem - po raz pierwszy jako prezbiter - wspomnienie św. Jadwigi. W tym samym dniu dowiedziałem się, że Piotrem naszych czasów został Polak, kard. Karol Wojtyła. Pamiętam, że była to dla mnie ogromna radość, moment, którego nigdy nie zapomnę. I tak zostało do dzisiaj, zawsze będę ich ze sobą łączył, tak jak połączyło ich to, że oboje złożyli swoją nadzieję w Bogu - mówił bp Marek.

Odwołując się do fragmentu Ewangelii wg św. Marka, w której do Jezusa przychodzą Jego Matka wraz z rodziną, podkreślił, że nie wystarczy odpowiedzieć na Boży głos, który wzywa do powołania zakonnego czy kapłańskiego. Nie wystarczy włożyć na siebie habitu lub sutanny, które są zewnętrznym znakiem tego powołania. Aby realizować je w pełni, niezbędne jest stanie się prawdziwą rodziną Jezusa, w której jedni noszą brzemiona drugich, służąc sobie nawzajem. Przytaczając pytanie Jezusa, który zwraca się do wszystkich: "Kto jest moją matką i moimi braćmi?", kaznodzieja zaznaczył, że aby znaleźć się w rodzinie Jezusa, trzeba być blisko Niego, trzeba też poczuć Jego spojrzenie, które zawsze jest przepełnione najczystszą miłością, niezależnie od stanu ciała i ducha człowieka.

Katowicki biskup przywołał także ewangeliczną scenę spotkania Jezusa z bogatym młodzieńcem. - Czuć tutaj to spojrzenie miłości Jezusa, które spoczywa na tym zamożnym człowieku. Trzeba także słuchać, co Jezus mówi i Jego wolę przyjąć oraz uczynić ją jako swoją: "Niech ci się stanie, jak chcesz" - mówił.

Kaznodzieja przytoczył fragment książki ks. Krzysztofa Wonsa SDS pt. "Przyjaciel Oblubieńca. Jan Chrzciciel": "Kiedy czytam Ewangelię, narasta we mnie silne pragnienie, aby spożyć tę Księgę i smakować nią serce. Karmić się do syta wersetami Bożej miłości, za którą tęsknię każdą komórką swojego jestestwa. Nie dziwię się tej tęsknocie. Zostały przecież stworzone na obraz i podobieństwo Boga, który jest miłością. Stworzył mnie, bo zapragnął, abym uczestniczył w Jego Boskiej naturze. W tańcu miłości Trzech Osób Boskich".

- Nie mogłem nie przytoczyć tych słów w kontekście tego, co odczytałem z tekstu dzisiejszej Ewangelii. W tych słowach zapisana jest postawa św. Jadwigi Śląskiej. Do niej odnoszą się także słowa zaczerpnięte z Mądrości Syracha, które mówią o dobrej żonie radującej męża, której rozum orzeźwia jego kości. Podobnie jej postawę opisał św. Paweł, który w Liście do Tymoteusza wspomina o wdowie mającej za sobą świadectwo dobrych czynów. Święta Jadwiga właśnie tak postępowała, jak owa wdowa. Wychowała dzieci, była gościnna, obmywała nogi świętych, będącym w ucisku przychodziła z pomocą, pilnie brała udział we wszelkim dobrym czynie. Złożyła swoją nadzieję w Bogu i trwała w zanoszeniu próśb i modlitw we dnie i w nocy. To właśnie stało się fundamentem jej życia - zauważył bp Marek.