Oddanie 33: środa 17 kwietnia (dzień 10)

Przed rozpoczęciem rozważania
Wycisz swój umysł i swoje serce. Duchowe wyciszenie jest naszą otwartością na łaskę. Modlitwę do Ducha Świętego postaraj się odmówić spokojnie i powoli, wczuwając się sercem w każde ze zdań. 

Modlitwa do Ducha Świętego św. Miriam Arabki. 
Duchu Święty, natchnij mnie.
Miłości Boża, pochłoń mnie.
Drogą prawdy prowadź mnie!
Maryjo, Matko moja, spojrzyj na mnie.
Z Jezusem błogosław mnie!
Od wszelkiego zła,
Od wszelkiego złudzenia,
Od wszelkiego niebezpieczeństwa zachowaj mnie!

Akt zawierzenia rekolekcji świętemu Józefowi    
Święty Józefie, któremu Dobry Bóg zawierzył opiekę nad Jezusem i Maryją,    
zawierzam dziś Tobie te rekolekcje i proszę Cię
w imię Twojej miłości do Jezusa i Maryi:
opiekuj się mną i wszystkimi, którzy te rekolekcje przeżywają,
strzeż nas na drodze do Niepokalanego Serca Maryi,    
wyproś nam u Dobrego Boga łaskę świadomego i głębokiego poświęcenia się Sercu Twojej Umiłowanej Oblubienicy, Maryi,
abyśmy oddając się Jej całkowicie, znaleźli się w bezpiecznym schronieniu Jej Niepokalanego Serca, które jest dla nas wielkim darem
Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen.

 Jezu, Maryjo, Józefie – oświecajcie nas, pomagajcie nam, ratujcie nas. Amen.

ROZWAŻANIE DNIA
Moc dziecięctwa
Przyjmując Słowo, otrzymuję Moc, abym STAŁ SIĘ DZIECKIEM BOŻYM. Dziecko Boże, którym się staję, jest NOWYM STWORZENIEM. Jest to całkowicie nowy styl życia, który jest w całości i tylko ŁASKĄ. Jest doskonałą i pełną realizacją łaski chrztu świętego, który dał nam UCZESTNICTWO w życiu Boga. Wszystko to ma się dokonać W MARYI. W Jej Sercu. W Jej Łonie.
Jezus stał się Dzieckiem „W MARYI” i my mamy stać się dziećmi „W MARYI”. Naszym powołaniem jest dziecięca miłość do Maryi – na wzór Jezusa. Dlatego przez całe rekolekcje powtarzamy w sercu słowa, którymi modliła się siostra Dulcissima: „Jezu, napełnij mnie dziecięcą miłością, którą miałeś do Maryi”. 

Oddać się Maryi to znaczy wejść z Nią w tę samą relację, jaką miał z Nią Jezus. On wzrastał i rozwijał się w Maryi, z Maryją i przy Maryi, i w ten sam sposób pragnie wzrastać i rozwijać się w nas. Oddanie się Maryi i życie tym oddaniem jest wejściem w PEŁNIĘ DZIECIĘCTWA DUCHOWEGO.

Takie przesłanie niosą nam między innymi dzieci z Fatimy.
13 maja 2000 roku podczas Mszy świętej beatyfikacyjnej Jan Paweł II mówił:
„«Wysławiam Cię, Ojcze, że objawiłeś te rzeczy prostaczkom». Wysławianie Jezusa przybiera dziś uroczystą formę beatyfikacji dwojga pastuszków – Franciszka i Hiacynty. Przez ten obrzęd Kościół pragnie jak gdyby postawić na świeczniku te dwie świece, które Bóg zapalił, aby oświecić ludzkość w godzinie mroku i niepokoju” (https://tinyurl.com/2byu8zdb).

LEKTURA DUCHOWA

Z kazania bł. ks. Jana Franciszka Machy, wygłoszonego 22 października 1939 roku w kościele św. Józefa w Rudzie Śląskiej:
„Najwznioślejsze działanie łaski uświęcającej polega na tym, że dzięki niej stajemy się dziećmi Bożymi i zyskujemy prawo do wiecznego zbawienia. Jeśli pozwolicie potężnemu ziemskiemu królowi zabrać dziecko z ulicy, dziecko wyrosłe w najgorszych warunkach, jeśli pozwolicie mu ubrać je w królewskie szaty, dać mu królewskie wychowanie i wykształcenia, jeśli pozwolicie mu je zaadoptować i da‹ mu swój tron oraz zapewnić mu sukcesję, to oznacza to, że zrobił on to, co czyni Bóg dla człowieka, dając mu łaskę uświęcającą. Nie, moi drodzy, on na pewno nie uczynił tego samego, ponieważ dziecko króla stoi o wiele niżej od dziecka Bożego” (Gdzie skarb twój…, str. 21).

Z artykułu o siostrze Dulcissimie, autorstwa Barbary Jurzykowskiej, pt. Śląska mała Teresa
„Podobieństwa pomiędzy Heleną Hoffmann a św. Teresą (Z Lisieux – przyp. red.) widoczne są już w dzieciństwie. Jako przykład można podać tu choćby wczesną śmierć jednego z rodziców, skłonność do płaczu, czy też głębokie przeżycie pierwszej Komunii Świętej. Jak jednak doszło do tego, że s. Dulcissima poznała św. Teresę i zaczęła podążać małą drogą? Otóż pewnego dnia dziesięcioletnia Helena pomagała w polu pomiędzy Zgodą a Nowym Bytomiem. To właśnie tam znalazła medalion z obrazkiem młodej zakonnicy, trzymającej w rękach krzyż i róże. początkowo Helena nie wiedziała, kim jest postać z medalionu, lecz szybko poznała ją, gdy ta zaczęła objawiać się jej w snach. Od tej pory rozpoczęła kształtować się duchowa droga Heleny, która tak jak u Teresy polegała na uświęcaniu każdej chwili dnia, na nie przepuszczaniu żadnego małego wyrzeczenia, żadnego spojrzenia, żadnego słowa, korzystaniu z najmniejszych rzeczy i czynieniu ich z miłości. 
 Dulcissima szybko pojęła znaczenie małej drogi. Zrozumiała, że u Boga nie ma rzeczy małych, a jej powołaniem jest zostać świętą na prostej drodze obowiązku.
 Obranie takiej drogi przez Dulcissimę, jak i Teresę, wiązało się z pokornym przyjęciem tego, że otoczenie postrzegało je jako te, które nic nadzwyczajnego nie robią. Obie jednak nie przejmowały się tym, miały świadomość swej małości i niedoskonałości, co pozwalało im rzucić się w ramiona Boga, który jest Miłością. Zarówno Dulcissimę, jak i Teresę cechowała bowiem dziecięca prostota i bezgraniczne zaufanie do Boga. Dulcissima w jednym z listów napisała: wszystko jest łaską, również to, że jestem głupia. Dla świata można być głupim, ważne jesto to, że u Boga jest się dzieckiem. Jasno wytyczone pragnienie świętości i zjednoczenia z Bogiem pozwoliły Dulcissimie i Teresie wyzwolić się od presji otoczenia i wiernie kroczyć ku pełnej komunii z Bogiem” (Jurzykowska, Śląska mała Teresa).

ŚWIATŁO Z FATIMY oraz od świętego ojca Pio
Najprostszy ze znaków Fatimy niesie ze sobą najgłębszy sens. Kogo Bóg wybrał do przekazania nam przesłania, które papież Pius XII nazywał: „najważniejszym objawieniem Ducha Świętego od czasu Pięćdziesiątnicy”, a św. Jan Paweł II mówił, że jest „najważniejszym orędziem czasów współczesnych”?
BÓG WYBRAŁ DZIECI. 
Tak jak każdy Boży wybór – tak i ten ma głębokie znaczenie. W latach objawień fatimskich żyło na świecie wiele osób, które dziś czcimy jako świętych. Czy nie lepiej byłoby przekazać tak ważne przesłanie jednej z tych świątobliwych osób?
A jednak BÓG WYBRAŁ DZIECI.
Powierzona została im nie tylko rola przekazania słów anioła czy Matki Bożej. Dzieci otrzymały udział w Bożym planie ratowania dusz. Ze względu na postawę i modlitwę Franciszka, Hiacynty oraz Łucji – Matka Boża obiecała zachować Portugalię od skutków wojny. Niesamowite, jak wiele zależało od trojga małych dzieci. Fatima zdaje się krzyczeć i wołać do nas: „DZIECIĘCTWO! DZIECIĘCTWO! DZIECIĘCTWO!”.

Proroctwo ojca Pio
Podobne światło wewnętrzne otrzymał kiedyś święty ojciec Pio, który wypowiedział prorocze słowa: „DZIECI OCALĄ ŚWIAT!” (https://tinyurl.com/yrkcaj4r). Słowa te mają dwa znaczenia: dosłowne, które wskazuje na rolę modlitwy i wynagrodzenia Bogu przez dzieci, oraz przenośne – w którym chodzi o wszystkich, którzy żyją duchem dziecięctwa Bożego.

WEZWANIE DNIA
Przypatrz się dziś obrazowi: „Całując oblicze Boga”. (znajdziesz go w internecie, wpisując jego nazwę w wyszukiwarkę). Oddaje on głębię tej relacji z Maryją, do której jesteśmy zaproszeni.
Przypatrz się dziecku. Czy jest bezpieczne? Szczęśliwe? Gdzie ono patrzy? Jakie światło odbija się na jego twarzy? Jakie są ramiona Maryi? Czy widzisz w Niej czułość? A siłę?
Ten obraz to ikona Dziecięctwa. Być może czasami odczujesz pragnienie, aby przywołać ten obraz lub go kontemplować. A może zechcesz mieć go w swoim domu… Najważniejsze jednak, aby był w twoim sercu.

ŚWIATŁO SŁOWA
„Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim” (Mt 18,4)

MAŁY WIECZERNIK MODLITWY
Znajdź dziś 5–15 minut na modlitwę osobistą w ciszy.
Módl się tak, jak cię poprowadzi twoje serce.
Możesz trwać w ciszy. Możesz rozmawiać z Jezusem, zadając konkretne pytania.
Możesz zaprosić Maryję i modlić się w Jej obecności.
Czas osobistej modlitwy to najważniejszy czas tych rekolekcji.

AKT STRZELISTY
Akt strzelisty to krótkie wezwanie, które można sobie w duchu wielokrotnie powtarzać. Unosi ono nasze serce do Boga i sprawia, że możemy coraz głębiej przyjmować i doświadczać prawdy, którą wyraża. Powtarzaj w swoim sercu słowa aktu strzelistego przez cały czas trwania rekolekcji Oddanie33. Czyń tak jak siostra Dulcissima, która na wzór Maryi zachowywała te sprawy w swoim sercu i rozważała je. 

AKT STRZELISTY OD SIOSTRY DULCISSIMY
Jezu, napełnij mnie dziecięcą miłością, którą miałeś do Maryi!

DZIĘKCZYNIENIE
Podziękuj Panu Bogu, odmawiając trzykrotnie modlitwę: 
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

ŚWIADECTWO
To ogromna dawka miłości…
Czas rekolekcji zmienił moje życie i zmienia je nadal. Już nie czuję, że jestem sama, ale z Jezusem i Maryją. Dopiero teraz mam świadomość, co oznacza przyjęcie Komunii świętej. To nie tylko kawałek białego opłatka, a dużo, dużo więcej. To ogromna dawka miłości. Oddanie się Jezusowi i zaproszenie Go do swojego serca. Powierzenie Jemu swoich spraw, wszystkich radości i smutków. To najszczęśliwsze, co może wydarzyć się człowiekowi. To zaspokojenie potrzeb, których świat nie jest w stanie zaspokoić. 
Maryjo, Matko moja, chcę być
zawsze przy Tobie.
Pozwól położyć się u Twych stóp,
Jak ten maleńki kamyczek.
Przy Tobie zawsze znajdę pokój.
Nie muszę nic mówić, 
wystarczy, że będę trwać.
O, Matko moja kochana, Ty wstawiasz się ciągle za nami.
Ty z nami płaczesz, gdy dzieje się krzywda.
Pocieszasz w smutku i leczysz nasze rany.
O, Matko radosna, Ty dajesz nam
miłość przez Twojego Syna.
Chcę być dla Ciebie maleńkim kamyczkiem
Uczestniczka