Artysta zabiera nas w podróż do swojego świata, w którym oniryczne pejzaże krakowskie przeplatają się z chmurami obserwowanymi z okien mieszkania w Dublinie. – Część z wystawionych prac powstała w okresie pandemii. Na co dzień mieszkam w Dublinie, na czwartym piętrze kamienicy w centrum miasta. Kiedy wybuchła pandemia, zostaliśmy wszyscy zamknięci, zostały nam tylko okna do tego, żeby zobaczyć, że dookoła nas jeszcze jest życie. Wtedy zacząłem obserwować chmury, zainspirowałem się nimi. W tej niepewności i strachu przypomniały mi się słowa ks. Jana Twardowskiego: „Kiedy Bóg drzwi zamyka – to otwiera okno”. To okno było moją nadzieją. Stąd wzięło się niebo w moim malarstwie – tłumaczy Paweł Jasiński.


We wnętrzach muzeum można także zobaczyć obrazy z wcześniejszego cyklu – portrety kobiet o rubensowskich kształtach. Mówi sam artysta – to one pozwoliły mu zdobyć rozpoznawalność i wrócić do malowania, wyciągając z pracy na nocki w Tesco. Kolejną odsłoną twórczości są pejzaże Krakowa. – Zazwyczaj maluję olejami i akrylem. I co, jak sądzę jest charakterystyczne dla mojej twórczości, łączę to ze złotem. Przeplatam je w moich różnych pracach. Złoto to symbol nieba od zarania dziejów, więc przeplatam to, co ziemskie, z tym, co niebiańskie – podkreśla Paweł Jasiński.
To pierwsza wizyta artysty na Śląsku, ale już padła deklaracja, że nie ostatnia. – Jestem zachwycony Katowicami i ich architekturą, bardzo mi się tu podoba. Będę reklamował wśród znajomych – zapowiada. 
Paweł Jasiński na co dzień pracuje i tworzy w Irlandii. W grudniu 2017 roku The Hunt Museum w Limerick uznało jego obraz „Kobieta na Temple Bar” za obraz miesiąca. Wystawiał też swoje prace w Piwnicy pod Baranami w Krakowie. Kształcił się w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu, gdzie zrobił dyplom z ceramiki artystycznej. Studiował na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, jest magistrem sztuki sakralnej i ekspertem wystawiennictwa muzealnego.