Odszedł 19 czerwca, w 90. ro- ku życia i 68. roku kapłaństwa. Został pochowany w Łaziskach Średnich, gdzie był proboszczem przez 29 lat – od 1971 do 2000 roku. Bernard Starosta urodził się 6 sierpnia 1932 r. w Orzeszu, w religijnej rodzinie Jana i Emilii z domu Kebsol. Od młodości chciał być księdzem. Do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie zgłosił się po maturze w 1950 r., razem ze starszym bratem Florianem.

Święcenia kapłańskie przyjął 7 września 1955 r. w Katowicach, które oficjalnie były wtedy przemianowane na Stalinogród. Święceń udzielił mu biskup częstochowski Zdzisław Goliński – bo górnośląscy biskupi byli wówczas wysiedleni z diecezji przez komunistyczne władze. Był wikarym w parafiach: św. Antoniego w Rybniku (w 1956 r.), św. Józefa w Rudzie Śląskiej (1956–1962), NSPJ w Brzezinach Śląskich (1962–1966), NSPJ w Mysłowicach (1966–1969) i w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach (1969–1971). W 1971 r. został proboszczem parafii Męczeństwa Świętego Jana Chrzciciela w Łaziskach Średnich. W wyremontowanym i zaadaptowanym na cele charytatywne budynku przygotował mieszkanie dla sióstr albertynek. Powstała tam również księgarnia katolicka. Sprowadził do Łazisk także siostry betanki. W latach 1992–1998 był dziekanem dekanatu mikołowskiego. Z własnych środków finansował działalność sióstr albertynek, wspomagał finansowo budowę Domu Księży Emerytów w Katowicach oraz księży – misjonarzy pracujących w Rosji. Był katechetą w Szkole Podstawowej nr 6 w Łaziskach Górnych. Jako emeryt od 2000 r. nadal był bardzo aktywny. Prowadził duszpasterstwo przy kaplicy w należącej do Łazisk dzielnicy Brada. Był otwarty na nowe technologie, zwłaszcza możliwość ewangelizacji w internecie. W 2002 roku został wybrany ojcem duchownym kapłanów dekanatu Mikołów, a później nowo utworzonego dekanatu Łaziska. Od 2017 roku mieszkał w Domu Księży Emerytów w Katowicach.