Katowicki

Najnowsze Wydania

Bp Szkudło do nowego diakona: Rola sługi najbardziej zaszczytna przejdź do galerii

Rodzina i przyjaciele Piotra Sadło zebrali się u Matki Kościoła w Jastrzębiu, aby towarzyszyć mu w ważnej chwili przyjęcia święceń diakonatu.

Pochodzący z parafii NMP Matki Kościoła w Jastrzębiu Piotr jest jednym z siedmiu nowych diakonów archidiecezji katowickiej.

Święceń diakonatu udzielił mu biskup Marek Szkudło, który przez 18 lat pełnił posługę proboszcza w tej parafii.

„To wielki dzień, ponieważ włączony w diakońską posługę Piotr, szczególnie włączony zostanie również w służebne kapłaństwo. A słowo ‘służba’ jest jednym z najbardziej zaszczytnych słów, a rola sługi jest jedną z najbardziej zaszczytnych ról, jaką na tej ziemi może pełnić człowiek. Bo jeżeli Jezus Chrystus stał się sługą, to czy dla każdego z nas mogłaby istnieć rola bardziej zaszczytna?” – zaczął homilię biskup Marek.

Nawiązując do pierwszego czytania przypomniał o wartości modlitwy. „w czasach, w których ludzie najwięcej uwagi poświęcają samym sobie, obowiązek poświęcania poszczególnych części dnia Bogu jest obowiązkiem zaszczytnym. Stanowi też przy tym świadectwo dla innych. Modlę się. Bo wiem, że z relacji z Bogiem czerpię siłę do służby: oto świadectwo diakona nie tylko o sobie samym i swoim życiu, lecz również o Kościele i jego życiu”.

Biskup zwrócił się do przyszłego diakona: „Pan Bóg podarował Ci na te święcenia piękne fragmenty biblijnych czytań. Po pierwsze dlatego, że są bardzo konkretne: chcesz mieć moc? – módl się! Chcesz osiągnąć cel swojej życiowej drogi? – bądź jak dziecko! To bardzo dobre drogowskazy dla nowego diakona. (…) Jeśli podążysz tą drogą, z całą pewnością nie pobłądzisz, wręcz przeciwnie – zawsze iść będziesz drogą właściwą” – podkreślił.

W ostatnich słowach homilii bp. Marek wspomniał o toczącej się tuż za naszą granicą wojnie. „Diakon to ktoś szczególnie wybrany, ktoś, kto przygotowując się do święceń kapłańskich staje się znakiem posłannictwa całego Kościoła. Czy w dniach, w których przeraża nas okropność wojny i nienawiści, nie powinniśmy powiedzieć sobie wyraźniej, że to jest i nasze posłannictwo? Służyć wszystkim innym dzieciom Boga? Do takich należy Królestwo Boże, powiedział Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii. A ja zakończę: nie bójmy się go budować. Bo ono jest powołaniem każdego z nas, którzy tu jesteśmy. Bo ono jest naszym celem – Królestwem sług, którzy ze swoim Panem zasiądą do stołu…” – zakończył biskup.

Po homilii diakon przyrzekł zachować celibat, zachowywać i pogłębiać ducha modlitwy, po czym złożył swoje dłonie w dłonie biskupa, ślubując posłuszeństwo ordynariuszowi i jego następcom.

Chwilę później położył się krzyżem na ziemi, a wszyscy zgromadzeni wezwali nad nim wstawiennictwa wszystkich świętych. Następnie biskup wypowiedział nad Piotrem modlitwę święceń, po której nowy diakon z pomocą swojego proboszcza przywdział szaty liturgiczne – spiętą stułę i dalmatykę. W czasie liturgii eucharystycznej to on asystował biskupowi.

Na zakończenie Eucharystii biskup Marek wspomniał, że jutro sam będzie obchodził 45 rocznicę święceń diakonatu. „Ja nadal jestem diakonem” – stwierdził, życząc Piotrowi, aby nigdy nie zgasł w nim ogień gorliwości.