Abp Adrian Galbas zaczął posługę w archidiecezji katowickiej przejdź do galerii

Liturgiczna inauguracja jego posługi odbyła się 5 lutego w katedrze. Mszy św. przewodniczył abp Wiktor Skworc.

Arcybiskup koadiutor Adrian Galbas zapowiedział w homilii, że jego pierwszym zadaniem w archidiecezji będzie modlitwa oraz podwójne "p" - przypatrywanie się” i „przysłuchiwanie się”.

Teatr jest dobry w teatrze

- Bardzo was proszę, żebyście zechcieli podzielić się ze mną waszym widzeniem spraw; lękami i nadziejami, szczęściami i nieszczęściami, tym, co was cieszy i tym, co was smuci. Bardzo o to proszę, by podzielić się szczerze. Teatr jest dobry w teatrze. Kukiełki są dobre wśród kukiełek. Proszę was o szczerość i otwartość, o spotkania udane, nie o udawane - powiedział. - Tym bardziej o to proszę, że choć jestem Ślązakiem, to wychowałem się w sąsiedniej, jednak innej diecezji, wtedy opolskiej, dzisiaj gliwickiej. Archidiecezja katowicka to dla mnie terra incognita - dodał.

Homilia abp. Adriana Galbasa
Liturgiczna inauguracja jego posługi - katedra w Katowicach 5 lutego 2022 r.

Poprosił o synodalność. - Proszę o to ludzi świeckich i duchownych, członków Kościoła katolickiego i tych, którzy inaczej wierzą w Chrystusa, tych, którzy inaczej wierzą w Boga, tych, którzy nie wierzą. To jest duch św. Wincentego Pallottiego, który mógłby się podpisać pod "Evangelii gaudium" papieża Franciszka. On jest moim duchowym ojcem, a pallotyńska duchowość moim duchowym domem - wskazał.

To nie ingres, programu nie będzie

Dodał, że w jego pierwszym kazaniu w Katowicach nie będzie żadnego programu działania. - To nie jest ingres. Znam swoje aktualne miejsce nie tylko w tej katedrze, ale także w archidiecezji katowickiej. Drugi powód jest taki, że nawet na ingresie nie będzie żadnego programu, ponieważ jedynym programem dla Kościoła jest Słowo Boże i to, byśmy byli mu wierni. To, byśmy Słowu Bożemu podporządkowywali nasze życie - zaznaczył.

Mówił o tym, w jakim stanie jest dzisiaj Kościół. Nawiązał do wysłuchanego chwilę wcześniej Psalmu 119, w którym pada pytanie: "Jak zachowa młodzieniec swoją drogę w czystości?" i odpowiedź: "Przestrzegając słów Twoich, Panie".

Ciąg dalszy na następnej stronie: