Dla powołania zostawiłem moje dotychczasowe życie. Pracowałem jako lekarz weterynarii, szefowie cenili moją pracę, opiekunowie moich pacjentów liczyli na moją pomoc. Spotykałem się z dziewczyną. Jednak w mojej głowie była jedna myśl, która nie dawała o sobie zapomnieć. Pytałem: „Dlaczego mi to robisz, przecież Cię już odnalazłem we wspólnocie”.