Zmarł ks. Teofil Lenartowicz

Ks. Teofil Lenartowicz zmarł 29 listopada 2021 r. w Domu Świętego Józefa w Katowicach.

Jego pogrzeb odbędzie się w czwartek, 2 grudnia 2021 r. w Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego i Świętej Anny w Gołkowicach: o godz. 10.30 - modlitwa różańcowa, o godz. 11.00 - liturgia pogrzebowa.

Śp. ks. Teofil Lenartowicz, urodził się 6 maja 1934 roku w Piaskach w Wielkopolsce, w rodzinie Franciszka i Jadwigi z domu Leonarczyk. Ochrzczony został 13 maja 1934 roku w kościele pw. Świętego Marcina w Strzelcach Wielkich. Miał jedną siostrę. W 1936 roku rodzina zamieszkała w Katowicach. Podczas okupacji zostali wysiedleni i na czas wojny wrócili do Wielkopolski.

Podczas okupacji rozpoczął tajną naukę. Po wojnie powrócił do Katowic, gdzie w latach 1945 – 1949 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 14 im. Ks. Piotra Skargi. Naukę kontynuował najpierw w Niższym Seminarium Duchownym Księży Salwatorianów w Mikołowie, potem w Niższym Seminarium Duchownym im. Świętego Jacka w Katowicach.

Po zdaniu egzaminu dojrzałości w 1953 roku, wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Podczas studiów seminaryjnych uczęszczał dodatkowo na zajęcia z psychologii i historii. Był przewodniczącym koła Nocnej Adoracji. W 1965 w Krakowie przyjął święcenia niższe. Święcenia diakonatu otrzymał 1 marca 1958 roku w Katowicach. Dnia 22 czerwca 1958 roku z rąk bp. Herberta Bednorza w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach otrzymał święcenia prezbiteratu.

Po święceniach podjął zastępstwo wakacyjne w parafii Świętego Michała Archanioła w Orzegowie oraz w parafii rodzinnej. Jako wikariusz pracował w parafiach: Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bieruniu Nowym (1958-1961), gdzie prowadził katechezę w trzech szkołach oraz Trójcy Przenajświętszej w Piekarach Śląskich - Szarleju (1961-1964), gdzie dodatkowo był kapelanem dwóch szpitali. W czerwcu 1963 roku zdał maturę państwową w Korespondencyjnym Liceum Ogólnokształcącym w Katowicach. W 1964 roku rozpoczął pracę w parafii Świętego Jerzego w Dębieńsku (1964-1966).

Pod kierunkiem ks. Franciszka Maronia napisał pracę proboszczowską zatytułowaną „Jaśkowice – gmina i parafia”. Na kolejną placówkę wikariuszowską został skierowany do parafii Świętego Wojciecha w Mikołowie (1966-1969). Jesienią 1969 roku podjął zastępstwo za chorego proboszcza ks. Władysława Pruskiego w Mazańcowicach. W lutym 1970 roku otrzymał dekret do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach (1970-1972), a następnie do parafii Świętego Andrzeja Boboli w Czerwionce - Leszczynach.

Dnia 7 grudnia 1972 roku został mianowany wikariuszem ekonomem, a miesiąc później proboszczem parafii Świętej Anny w Gołkowicach. W 1972 roku uzyskał tytuł licencjata teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie, a w 1973 roku tytuł magistra teologii w katowickiej filii Akademii Teologii Katolickiej, przedstawiając pracę pt.: Dzwony w dekanatach: bielskim, makowskim i wadowickim w archidiecezji krakowskiej”.

Od 1979 roku był wicedziekanem dekanatu Gorzyce (1979-1986). W dekanacie prowadził nauki przedmałżeńskie i odpowiadał za sprawy charytatywne. Jego staraniem został wybudowany kościół w Skrbeńsku i kaplica cmentarna w Gołkowicach.

W 1985 roku rozpoczął budowę nowego kościoła oraz zaplecza katechetycznego w Gołkowicach. Poświęcenie nowej świątyni pw. Podwyższenia Krzyża Świętego odbyło się 15 listopada 1986 roku - zmieniono wówczas wezwanie parafii. Od 1990 roku jako proboszcz był katechetą w Szkole Podstawowej im. S. Staszica w Gołkowicach. Wspierał finansowo misjonarzy, zakony i budowę Domu Księży Emerytów.

Po 22 latach pracy w Gołkowicach, ze względów zdrowotnych, poprosił o przeniesienie na rentę i możliwość pozostania w Gołkowicach. Z dniem 27 sierpnia 1994 roku zamieszkał w budynku obok probostwa w Gołkowicach.

Zmarł 29 listopada 2021 roku w 88. roku życia i w 64. roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 2 grudnia w kościele parafialnym pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Gołkowicach. Zostanie pochowany na tamtejszym cmentarzu parafialnym.