Urodził się 7 lipca 1928 r. w Świętochłowicach. Od dziecka mieszkał z rodzicami na terenie parafii Świętych Piotra i Pawła w Świętochłowicach, w której przyjmował sakramenty święte - chrzest (15 lipca 1928 r.), I Komunię św. (7 maja 1939 r.), bierzmowanie (14 czerwca 1943 r.). Jego ojciec został aresztowany 3 maja 1940 r. przez gestapo i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie zginął 10 maja 1941 roku.

W 1935 r. Stanisław rozpoczął naukę w szkole powszechnej w Świętochłowicach. Niestety, wybuch wojny przerwał jego edukację po klasie IV. Od 1 września 1942 r. zmuszony był kontynuować naukę w niemieckiej szkole powszechnej. Po jej ukończeniu 14 lipca 1943 r. pracował w składzie żelaza. 25 stycznia 1946 r. zdał egzamin wstępny do Gimnazjum dla Dorosłych w Chorzowie. Ukończył je, zdając egzamin dojrzałości 6 czerwca 1950 roku. Już cztery dni później, 10 czerwca odbył rozmowę wstępną do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, gdzie został przyjęty.

3 kwietnia 1955 r. w oratorium Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie z rąk bp. Franciszka Jopa otrzymał święcenia diakonatu, a dwa miesiące później, 5 czerwca 1955, z rąk bp. Zdzisława Golińskiego - święcenia prezbiteratu.

Następnie zlecono mu zastępstwo wakacyjne w charakterze wikariusza parafialnego w parafii Załęże (20 czerwca-31 lipca 1955 r.) oraz parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie (1-31 sierpnia 1955 r.).

Pierwszą placówką jego posługi wikariuszowskiej była parafia Matki Bożej Różańcowej w Świętochłowicach-Chropaczowie (1955-1958). Następnie posługiwał w parafiach: św. Marii Magdaleny w Lubomii (1958-1960), św. Wojciecha w Radzionkowie (1960-1963), Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Rudzie Śląskiej-Goduli (1963-1965), Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Dąbrówce Wielkiej (1965-1967), Matki Bożej Szkaplerznej w Imielinie (1967-1971), św. Antoniego z Padwy w Katowicach-Dąbrówce Małej (1971-1973), św. Józefa Robotnika w Katowicach-Józefowcu (1973-1978), Świętego Jana Chrzciciela w Brennej (1978-1981). W kolejnej parafii, św. Antoniego z Padwy w Orzeszu-Zgoniu, został mianowany adiutorem (1981 r.), a pół roku później proboszczem tej parafii (1981-1994).

Z końcem sierpnia 1994 r., po 38 latach posługi w różnych parafiach diecezji, a 13 latach w parafii w Zgoniu, został przeniesiony na emeryturę. Zamieszkał w Tarnowskich Górach-Starych Tarnowicach. Jako kapłan emeryt był administratorem w parafii Pniowiec (diec. gliwicka) po śmierci tamtejszego proboszcza (w 1996 r.). Później, w 2009 r. przeprowadził się do Tarnowskich Gór-Bobrownik Śląskich.

Kilka tygodni temu zamieszkał w Domu Świętego Józefa w Katowicach, gdzie w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym zmarł 1 lutego 2021 r., w 92. roku życia i 65. roku kapłaństwa.

Jego pogrzeb odbędzie się 6 lutego w parafii Przemienienia Pańskiego w Bobrownikach Śląskich o godz. 11. Pochowany zostanie na tamtejszym cmentarzu.