Homilia metropolity katowickiego na Międzynarodowy Dzień Pielęgniarki i Położnej [PEŁNY TEKST].
Już dzisiaj – niejako w przeddzień Międzynarodowego Dnia Pielęgniarki i Położnej – świętujemy wraz z pielęgniarkami i położnymi wasze święto!
Drogie Siostry! Pielęgniarki i Położne – dziś stajemy przy każdej z was z naręczem modlitwy i słów wdzięczności. Wybrzmiewały one nieraz 11 lutego każdego roku, przy okazji Światowego Dnia Chorego, przy którym nie można nie zauważyć osób towarzyszących, posługujących. Aktualnie, niejako z drugiego planu wydobywa was – drogie siostry - stan pandemii. Im dłużej trwa ogłoszony w naszym kraju stan epidemiczny, związane z nim zagrożenia zdrowia a nawet życia, tym mocniej ukazuje się wasza rola i zadania całej Służby Zdrowa. Ze wszystkich stron – w stronę lekarzy i pielęgniarek – płyną słowa uznania i podziękowań. Również Kościół katolicki w naszym kraju – docenia i honoruje posługę pielęgniarek i za nią dziękuje. Ostatnio Rada Stała KEP w pierwszym akapicie Komunikatu z dnia 2 maja br. zawarła takie słowa:
„Dziękujemy tym, którzy niosą pomoc osobom chorym, ludziom pozostającym w ścisłej izolacji i seniorom: lekarzom, pielęgniarkom, ratownikom, diagnostom laboratoryjnym, aptekarzom, pracownikom medycznym i sanitarnym oraz wszystkim służbom, a także osobom pracującym w innych branżach, które w czasie epidemii dbają o nasze bezpieczeństwo, narażając swoje zdrowie i życie. Podziękowania kierujemy również do wolontariuszy, harcerzy, sióstr zakonnych, zakonników, kapelanów szpitalnych i organizacji charytatywnych na czele z Caritas Polska i diecezjalnymi oddziałami Caritas”.
Dzisiaj słowa wdzięczności płyną do was drogie siostry – pielęgniarki i położne z katowickiej katedry. Kieruję je do obecnych tu osób i wszystkich łączących się z nami duchowo dzięki transmisji radiowej i internetowej. Zjednoczeni w modlitwie – tworzymy jedna wielka rodzinę, doceniającą rolę, posługę i poświęcenie wszystkich sióstr, wszystkich pielęgniarek; również tych pracujących w DPS-ach, które na pewnym etapie pandemii działały w ogniskach zakażeń i same im ulegały. Myśląc o was w tym trudnym czasie intensywnej troski o zdrowie drugiego człowieka, wypowiadam słowa św. Pawła Apostoła: „Dziękuję Bogu mojemu, ilekroć was wspominam – zawsze w każdej modlitwie, zanosząc ją z radością za was wszystkich” (Flp 1,3-4).
Drogie Pielęgniarki i Położne!
Waszą misją jest służba życiu, zwłaszcza zagrożonemu przez chorobę, potrzebującemu pomocy i specjalistycznej opieki. W tym właśnie duchu – służby życiu – pełnicie pełną poświęcenia misję, posługując chorym w celu ich powrotu do zdrowia.
Słowa, które do was kieruje – to nie tylko teoretyczne rozważanie – wszak większość z nas – z krótszym bądź dłuższym zatrzymaniem – przeszła przez szpital a doświadczając niemocy, doświadczali pomocy sióstr pełniących odpowiedzialnie swoje obowiązki, pojmowane jako głęboko umotywowaną misję, mającą swoje źródło w przykazaniu miłości.
Czytaj dalej, na następnej stronie