Ksiądz Henryk Foik urodził się 9 września 1964 r. w Bytomiu, w rodzinie robotniczej Rudolfa i Róży z domu Kral. Ojciec był górnikiem, matka zajmowała się domem. Ochrzczony został 27 września 1964 r. w kościele Matki Bożej Różańcowej w Świętochłowicach-Chropaczowie. Najpierw uczęszczał tam do szkoły podstawowej, a następnie z rodziną przeprowadził się do Żor. Po ukończeniu żorskiej Szkoły Podstawowej nr 4, podjął naukę w Technikum Mechanicznym w Rybniku, gdzie zdał egzamin maturalny. W parafii angażował się w ruch oazowy. Grał na gitarze, interesował się turystyką, należał do PTTK.

Po zdaniu egzaminu dojrzałości w 1984 r. został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach. Był człowiekiem dobrym, radosnym, uczynnym, życzliwym, chętnie pomagającym. Jako kleryk angażował się w pracę z młodzieżą, zwłaszcza jako animator podczas rekolekcji oazowych i Dzieci Maryi. Pomagał przy budowie kościoła parafialnego. Pod kierunkiem bp. Gerarda Bernackiego napisał pracę magisterską z teologii moralnej na temat: "Przygotowanie do małżeństwa w świetle adhortacji apostolskiej Jana Pawła II »Familiaris Consortio«”. Święcenia diakonatu otrzymał 2 kwietnia 1989 roku w Dębowcu, a 12 maja 1990 r. z rąk biskupa Damiana Zimonia święcenia prezbiteratu w katowickiej katedrze Chrystusa Króla.

Pracę duszpasterską rozpoczął od zastępstw wakacyjnych w Dąbrówce Wielkiej i Ogrodzonej oraz w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach. Pierwszą placówką wikariuszowską ks. Henryka była parafia św. Bartłomieja w Bieruniu Starym (1990–1995), gdzie był także moderatorem rejonowym Ruchu Światło–Życie i Służby Liturgicznej. Następnie posługiwał jako wikariusz w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach (1995–1998), św. Antoniego w Chorzowie (1998–2002), Krzyża Świętego w Mysłowicach (2002–2005), św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym (2005–2008). Jako wikariusz i proboszcz katechizował w szkołach przez 21 lat.

Dnia 22 listopada 2008 r. został ustanowiony administratorem, a w kolejnym roku proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Brzezinach Śląskich. Byłvkapelanem Domu Pomocy Społecznej w Piekarach Śl. i wicedziekanem dekanatu piekarskiego. Opieką duchową otaczał wspólnotę małżeństw Équipes Notre-Dame. Był wielkim czcicielem świętych. W parafii zgromadził liczne relikwie, zwłaszcza tych świętych i błogosławionych, którzy byli czcicielami Najświętszego Serca Pana Jezusa. Był wrażliwy na piękno. Miał niesłychane poczucie humoru.

Zmarł po ciężkiej chorobie 5 stycznia w 55. roku życia i 30. roku kapłaństwa.