Ykspyrymynt

A bo łostatnio coroz czyńscij nagrywómy audio-wersje roztómajtych tekstów na Wiara.pl. Godo sie, że ludzie już trocha doś majóm gafcynio sie w ykrany kómputerów i kómórek, że łoszczyndzajóm łoczy, że wolóm podcasty. Beztóż i u nos tak trocha testujymy, jak to bydzie. No a jak sie pisze ło Ślónsku, a w dóma (a i tyż w robocie) w sumie godo ino po ślónsku, to trocha gupio by potym bóło udować i nagrywać ślónski felietón literackóm polszczyznóm.

Nagrywóm te wsziskie moje audioki (audioki! Widzicie, zaś mómy nowe, ślónskie słowo! Tak jak "tekilok". Bo łostatnio jedyn kibic GKS-u Tychy, jak usłyszoł, że mo u nich grać jedyn chop z Meksyku, ryknół w szoku: - Co? Tekilok?!). Nale nazot do felietónu...

Nagrywóm te wsziskie moje audioki we studiu Radia eM, z kierym Wiara.pl sónsiaduje. Ale jak sie tak pómyśla ło radiu i ło ślónskości, to pjyrsze co prziłazi mi do gowy, to... Radio Katowice. Czymu akurat te?

W dóma, za bajtla, tak po prowdzie Radio Katowice leciało durch. To samo u babki na Bogucicach (jedne z moich pjyrszych spómniyń jes takie, że siedza w babcynyj kuchni na ryczce, kocica Kiti skoko po byfyju, a na wjyrchu, nad lodówóm, leci Radio Katowice). 

Terozki, za kożdym razym, jak ida do Biblioteki Ślónskij, mijóm ich siedziba. Karlik z Kocyndra wito mie ze swoij ławeczki i przipómino ło dwóch filarach ślónskości - berach i bojkach. Downo, downo tymu napisoł przeca tako kniga, kiero - wto wjy - może jes nawet nojwiynkszym ślónksim bestselerym w dziejach, a dzisioj trefiła na jego pómnik. 

Bojki móm rad - skuli tego prowadza przeca Bojkobloga. Ale bery, abo inaczyj wice, trocha nóm sie łostatnio tracóm. Chocioż, wto wjy, może, internetowy mym to tyż wic?

Nale zaś móm te szczyńscie trefić łod czasu w Radiu eM Jerzego Ciurloka - a to przeca łón, w latach łosiymdziesióntych, zasłynół w Radiu Katowice jako Ecik z Masztalskich - wicman nad wicmany.

Ale idymy dalij - Dezember Palast, plac Syjmu Ślónskigo, w kóńcu cmyntorz na Francuskij. Jak ino - w dródze do Ślónskij - zbliżóm sie do łogrodzynio cmyntorza, pjyrsze co widza, to grób Feliksa Netza. Miszcza radiowych felietónów ymitowanych (no kaj? kaj???) - w Radiu Katowice.

Terozki, jak sie tak czasym siedza w studiu Radia eM, i pod czujnym uchym i łokiym Michała Michnika nagrywóm akurat co ło knigach abo filmach, to w gowie tak choby słysza Netzowy głos. A potym kómbinuja: jakby to tyn chop pedzioł, nagroł, przeczytoł...

Jo takigo głosu niy móm. Dykcji tyż pewnie nigdy mieć niy byda - nale przinajmij trocha żech tyj magii radiowości już posmakowoł. A w życiu by mi to do gowy niy prziszło, jak za bajtla, we wakacje (ze siorkóm, abo z kuzynkami), na tyskim łosiedlu H, samymu nagrywało sie roztómajte wice na kasety magnetofónowe, bo udowali my... "Radiowy Klub Masztalskigo".

Ha! To bóły czasy...

*

Felieton z cyklu "Okiem regionalisty"