Kuźnice

Ziemie dzisiejszych Katowic obfitowały w drewno i wodę. Sprzyjało to przetwarzaniu rudy darniowej, która płytko zalegała w ziemi. Dlatego z historią miasta łączy się też rozwój kuźnic, czyli prymitywnych warsztatów hutniczych. Jedną z nich była Kuźnica Bogucka. Pierwsza wzmianka o niej pojawia się w dokumencie sądowym z 1397 roku. Oprócz Kuźnicy Boguckiej funkcjonowało jeszcze kilka innych kuźnic np. Kuźnica Załęska. W pobliżu warsztatów powstawały osady, w których wytwarzano przedmioty potrzebne kuźnikom.

W taki sposób postały Panewniki, gdzie produkowano panwie, czyli wielkie metalowe naczynia.

Wiejskie początki

Właśnie na terenach Kuźni Boguckiej pod koniec XVI wieku powstała wieś Katowice. Jej założycielem był kuźnik Andrzej Bogucki. Po raz pierwszy nazwa osady pojawiła się w dokumencie z wizytacji parafii bogucickiej w 1598 roku. Do końca XVIII wieku używano zamiennie nazw Kuźnia Bogucka i Katowice. Trudno ustalić skąd wzięła się nazwa osady. Niektórzy mówią, że od pierwszego osadnika o przydomku „kat”. Inni twierdzą, że dawne chaty zagrodników nazywano kątami. Dziś niestety raczej już do tego nie dojdziemy.

Katowice miastem

Począwszy od XIII do XIX wieku ziemie na których powstały Katowice często zmieniały właścicieli. Najczęściej należały do książąt lub znamienitych rodów. Do najbardziej znanych właścicieli należy chyba przemysłowiec Franz Winckler (XIX wiek), który odmienił losy tej mało znaczącej wsi. Dzięki niemu Katowice zyskały kolej żelazną i ta niewielka osada zaczęła przemieniać się w przemysłowe miasto.

Mimo niechęci chłopów do jakichkolwiek zmian, w 1864 roku podczas posiedzenia zarządu gminy przegłosowano wprowadzenie w Katowicach miejskiej ordynacji wyborczej. Rok później 11 września król pruski Wilhelm I Fryderyk przyznał Katowicom prawa miejskie. Od tej pory możemy mówić o miejskiej historii Katowic.

Korzystałam z książki Urszuli Rzewiczok „Zarys dziejów Katowic 1299- 1990”.