Przed nami najważniejszy etap: spotkanie depozytariuszy – mówi dr Beata Piecha-van Schagen z Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu. Depozytariusze to ci wszyscy, którzy Barbórkę świętują i organizują. Są to m.in: górnicy węgla kamiennego; właściciele, dyrekcje i zarządy kopalń węgla oraz firm górniczych; duchowieństwo Kościołów lokalnych; związki zawodowe oraz stowarzyszenia, organizacje i samorządy lokalne. Dlaczego warto wpisać Barbórkę na krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego? – Bo to ważne święto dla każdego górnika, a dla mieszkańców regionu składnik tożsamości. Wpisanie obchodów barbórkowych na listę UNESCO pozwoli na podtrzymanie tej pięknej tradycji – tłumaczy dr B. Piecha-van Schagen.

Dlatego w przygotowanym już wniosku stwierdzono, że „Barbórka jest zwyczajem dorocznym, obyczajem świątecznym grupy zawodowej górników węgla kamiennego na Górnym Śląsku praktykowanym od początku XIX wiek do chwili obecnej. Obchodzona 4 grudnia, w dniu św. Barbary, wpisała się w przestrzeń kulturową górników dzięki przekazom pokoleniowemu i środowiskowemu. Stanowi nieodłączny element górniczej tożsamości pielęgnowany przy współudziale właścicieli, dyrekcji i zarządów kopalń, lokalnego Kościoła oraz stowarzyszeń, których przedstawiciele są aktywnymi uczestnikami obchodów”. Wnioskodawca wymienia też stałe elementy górniczego święta, które od 200 lat z różnych natężeniem Barbórkę współtworzą. Są to m.in. koncerty i przemarsze orkiestry, modlitwa i składanie kwiatów przed ołtarzem św. Barbary, Msze, akademie zakładowe, karczmy piwne i biesiady oraz uroczystości rodzinne.

Spotkanie depozytariuszy i wszystkich chętnych odbędzie się 21 kwietnia o 11.00 w Łaźni łańcuszkowej Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu przy ul. Wolności 410. W jego trakcie odbędzie się dyskusja nad tekstem wniosku, w której wezmą udział specjaliści zajmujący się dziedzictwem kulturowym. Kluczowym momentem będzie uzupełnienie wniosku o nadesłane uwagi i sugestie oraz uroczyste podpisanie listu intencyjnego.