Przed wojną była tu prywatna stolarnia. W latach 50. ub. wieku została upaństwowiona, a 30 lat później oddana spadkobiercom. To oni przekazali budynek z ziemią pod świątynię – tak rozpoczęła się budowa kościoła Jezusa Chrystusa Odkupiciela.
To właśnie świątynia w Czechowicach-Dziedzicach jest pierwszym przystankiem 6. trasy. Kamień węgielny pod jej budowę poświęcił papież Jan Paweł II w czerwcu 1983 r., a w październiku erygowano parafię. Ówcześnie powstały kościół okazał się jednak zbyt mały dla parafian, dlatego w roku 1995 rozpoczęto budowę nowej świątyni, według projektu architekta Stanisława Niemczyka, który nazywany jest „polskim Gaudim”.
Czechowicki kościół otrzymał pierwszą nagrodę w konkursie na najlepszą realizację architektoniczną województwa śląskiego w 1998 roku. Kolejnym punktem na trasie jest zabytkowa, drewniana świątynia w Bielsku-Białej-Mikuszowicach. Powstała pod koniec XVII wieku i jest przykładem dawnego wiejskiego budownictwa sakralnego w stylu śląsko-małopolskim. Patronką mikuszowickiego kościoła jest św. Barbara. Jest ona również bohaterką bogatej, barokowej polichromii autorstwa Jana Mentila.
Następnym przystankiem trasy jest muzeum biograficzno-artystyczne Juliana Fałata w Bystrej. Jego siedzibą jest zabytkowa willa zwana Fałatówką. W tym domu artysta zamieszkał w 1910 r. Ekspozycja zajmuje osiem pomieszczeń budynku. W jej skład wchodzą prace malarskie, olejne i akwarelowe, oraz fotografie i dokumenty związane z życiem i twórczością jednego z najwybitniejszych polskich malarzy. Dalsza część trasy prowadzi na Beskidzki Szlak św. Jakuba, do kościoła św. Jakuba w Szczyrku. W tej parafii od 25 lipca 1894 roku przez kilka miesięcy miały miejsce objawienia maryjne. Matka Boża przychodziła na miejsce zwane Przykrą Kępą spotkać się z 12-letnią Julianną Pezdą. Objawienia te dały początek sanktuarium MB Królowej Polski w Szczyrku, które jest ostatnim punktem trasy.
Pierwszą kaplicę na tym miejscu zaczęto wznosić już parę miesięcy po objawieniu. Obecnie w sanktuarium znajduje się obraz Matki Bożej, namalowany w 1960 r. przez Stefana Justa. Łódzki artysta wykonał go jako dziękczynienie za dar uzdrowienia, którego doświadczył na Przykrej Kępie. W sanktuarium znajdują się również 20-głosowe organy z polichromią i mozaiką o tematyce różańcowej. Obok głównego kościoła jest kaplica Objawienia, z pniem buka, przy którym ukazywała się Maryja. W pobliżu znajduje się grota z cudownym źródełkiem.
Wyraź swoją opinię
napisz do redakcji:
gosc@gosc.plpodziel się