Szymon Babuchowski: Pamięta Ksiądz ten moment, kiedy po raz pierwszy wziął Pismo Święte do ręki?


Ks. dr Tomasz Kusz: – To było w szkole podstawowej, w klasie ósmej. Pierwszy egzemplarz Pisma Świętego otrzymałem od księdza, który opiekował się ministrantami. Był to Nowy Testament w wiśniowej okładce, najprawdopodobniej wydany na Zachodzie. Wtedy tylko nieliczni mieli Biblię w domu. Bardzo się cieszyłem, potraktowałem to jako wielkie wyróżnienie. 


Od razu zabrał się Ksiądz za lekturę?


– Tak. Musiałem zaspokoić swoją ciekawość. Zacząłem od Ewangelii, która była mi bliska z kościoła, z liturgii Słowa. Dalej było już nieco trudniej – w tekstach św. Pawła nie wszystko okazało się jasne, ale postanowiłem przez nie przebrnąć. 


Czy po wielu latach studiowania zmienia się podejście do Pisma Świętego?


– Na pewno tekst wielokrotnie przeczytany staje się bliższy. Podczas pierwszej lektury poznajemy tekst intelektualnie. Natomiast powroty pogłębiają rozumienie. Biblia wciąż do mnie przemawia. Ciągle zastanawiam się nad znaczeniem poszczególnych fragmentów. 


Ma Ksiądz swój ulubiony fragment?


– Dwa i pół roku temu było mi dane towarzyszyć cierpieniu i odchodzeniu ks. prof. Stanisława Pisarka. Chodziłem do niego odmawiać brewiarz. Modliliśmy się nim na głos. Wtedy na nowo do mnie przemówiły psalmy. Teraz właśnie w nich szukam światła, pomocy. Są mi szczególnie bliskie. 


Co można by poradzić tym, którzy dopiero zaczynają poznawać Pismo Święte? 


– Przede wszystkim radziłbym, żeby czytali systematycznie. Żeby nie zniechęcali się trudnościami. Wiadomo, że nie wszystko od razu zrozumieją. My, bibliści, też nie wszystko rozumiemy. Jest wielka pokusa, żeby właśnie wtedy odłożyć lekturę. Ale częste otwieranie Pisma Świętego sprawia, że staje się ono fundamentem, na którym możemy budować.