Najpierw Wrocław, potem Kraków, a teraz Katowice. Tak zmieniały się stolice biskupie, do których należała nasza śląska ziemia.
Papież Jan Paweł II bullą „Totus Tuus Poloniae Populus” 25 marca 1992 roku podniósł diecezję katowicką do rangi archidiecezji. W skład nowej metropolii weszły jeszcze diecezje gliwicka i opolska. – Po dwudziestu latach widzę, że to było sensowne – dzieli się arcybiskup senior Damian Zimoń, pierwszy metropolita górnośląski. – Gliwice, Opole i Katowice tworzą pewną całość kulturową i pastoralną – dodaje. Na początku ziemie te należały do diecezji wrocławskiej. W 1925 r. papież Pius XI powołał do istnienia diecezję katowicką i włączył ją do metropolii krakowskiej. Plany zmian struktury terytorialnej Kościoła w Polsce za pontyfikatu Jana Pawła II przygotowywane były od dłuższego czasu. Realizacja nastąpiła w 1992 r. – W późniejszych latach dowiedziałem się, że utworzenie metropolii górnośląskiej ze stolicą w Katowicach zawdzięczamy samemu papieżowi, bł. Janowi Pawłowi II – wspomina abp Zimoń. Z diecezji katowickiej wyłączono 13 dekanatów, które włączono do nowych diecezji: gliwickiej oraz bielsko-żywieckiej. W archidiecezji katowickiej jest 314 parafii, w których mieszka ponad 1,6 mln osób. Do najważniejszych wydarzeń ostatnich 20 lat należały powstanie Wydziału Teologicznego UŚ w 2000 roku oraz pielgrzymka całej metropolii górnośląskiej do Rzymu z okazji 750-lecia śmierci św. Jacka Odrowąża, który obok Matki Boskiej Piekarskiej jest jej głównym patronem.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.