Ks. Adam Paprota

Chcę być kapłanem do końca życia

Informacje

Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Żorach-Roju. Rodzice: Renata z d. Jasińska (laborant na kopalni) i Tadeusz (emeryt górniczy). Rodzeństwo: brat Paweł i siostra Paulina.

Motto na obrazku prymicyjnym: „Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia” (Ap 2,10).

Temat pracy magisterskiej: „Znaczenie dokumentu »Od konfliktu do komunii« w dialogu katolicko-luterańskim”.

Zainteresowania: Muzyka (śpiew, gra na instrumentach: gitara, organy); Sport: czynny (piłka nożna, jazda na rowerze, pływanie), bierny (kibicowanie Reprezentacji Polski w piłce nożnej, siatkówce, piłce ręcznej i skokach narciarskich); Geografia (interesuje mnie poznawanie państw i rożnych rejonów geograficznych na świecie).

Preferencje co do pracy duszpasterskiej: W swoim życiu kapłańskim chciałbym pracować z dziećmi i młodzieżą, ale również z rodzinami. Jestem otwarty na wszystkie grupy, jakie będą w parafii, gdzie będę przebywał. Chciałbym, aby moja posługa przybliżała ludzi do Boga, szczególnie ta w szkole i konfesjonale.

Związek z ruchami, wspólnotami: ministranci, Ruch Światło–Życie (młodzież, rodziny), Żywy Różaniec.

Jak najbliżsi przyjęli decyzję? Moi najbliżsi przyjęli tę decyzję z radością i „kibicują mi”, abym był dobrym i świętym księdzem.

Ważne osoby i wydarzenia: Wydarzenie, które kształtuje moje życie, to przede wszystkim coroczna Piesza Rybnicka Pielgrzymka na Jasną Górę, która dla mojej rodziny jest jednym z ważniejszych punktów całego roku. Ja również każdego roku jej oczekuję, gdyż są to wspaniałe rekolekcje, które pozwalają mi się jeszcze bardziej zbliżać do Boga.

Ulubieni święci: św. Jan XXIII, św. Jan Maria Vianney, sługa Boży kardynał Stefan Wyszyński.

Ulubione lektury: Papież Franciszek, „Miłosierdzie to imię Boga”, H. Sienkiewicz, „Quo vadis”.

O co chcę prosić czytelników „Gościa”, szerzej – „lud Boży”. Istotna w życiu kapłana jest wierność Jezusowi, Najwyższemu Kapłanowi. O tę wierność potrzeba nieustannie prosić. Dlatego o to proszę cały lud Boży, aby modlił się o wierność dla nas, kapłanów. Byśmy w naszym życiu nie zapominali o rozważaniu słowa Bożego czy adoracji Najświętszego Sakramentu. Poza tym ważne jest, abyśmy byli pokornymi ludźmi, byśmy nie wynosili się ponad innych. Dlatego potrzeba modlitwy o pokorę dla nas.

Kilka słów o tym, co będzie najważniejsze w życiu – o Eucharystii: Będąc w seminarium, odkryłem jeszcze lepiej, jakie znaczenie ma dla mnie Eucharystia i adoracja Najświętszego Sakramentu. To siła, dzięki której mogę funkcjonować. Na Eucharystii mogę przecież składać moje troski i kłopoty oraz radości. Tam mogę spotkać się z Chrystusem w Komunii. Tam mogę prosić Go w różnych intencjach i wierzę, że mnie wysłucha, może niekoniecznie jak ja bym chciał, ale jak będzie dla mnie dobrze.

Powołanie

Już w dzieciństwie chciałem być blisko Boga. Dlatego zostałem ministrantem. To tam rodziło się powołanie. Spotkałem księży, którzy byli wspaniałym wzorem bycia księdzem. Potem przyszedł czas liceum, gdzie musiałem podjąć decyzję: iść do seminarium czy nie? W końcu zdecydowałem się, że spróbuję. W podjęciu decyzji pomagały mi różne rekolekcje, które przeżywałem. Pomogło również uczestnictwo Rybnickiej Pieszej Pielgrzymce na Jasną Górę, w czasie której jest godzina powołaniowa. Tam mogłem usłyszeć różne historie powołania – i to także mnie inspirowało do pójścia za Chrystusem. W końcu kolejne lata seminarium i pytania: być czy nie być księdzem? Dzięki modlitwie i pomocy ojców duchownych podjąłem tę ostateczną, że chcę być kapłanem do końca życia.