Droga do powstania kościoła parafialnego w Kobiórze nie była łatwa. Choć sama nazwa miejscowości przewijała się w dokumentach od 1467 r., przez lata jej mieszkańcy przynależeli do parafii w Pszczynie. Nie wiadomo, kiedy dokładnie rozpoczęły się starania o budowę świątyni, jednak pierwsze oficjalne pisma w tej sprawie są datowane na 1823 rok. Mieszkańcy prosili w nich o umożliwienie stworzenia miejsca kultu. Z powodu niesprzyjających okoliczności nie udało się osiągnąć oczekiwanego efektu. Dlatego we wrześniu 1884 r. kobiórzanie zwrócili się do pszczyńskiego landrata z prośbą o pozwolenie na zbiórkę datków na budowę kościoła. Zwracali uwagę, że od pszczyńskiej świątyni dzieli ich ok. 10 km drogi, której pokonanie zajmowało mniej więcej dwie godziny. To uniemożliwiało wielu osobom udział w nabożeństwach – autorzy zwracali uwagę, że nawet 12- i 14-letnie dzieci nie były na Mszy św. od dnia chrztu. Zgody nie udało się uzyskać, bo landrat nie mógł jej po prostu wydać. W tym samym roku pismo trafiło do Kurii Biskupiej we Wrocławiu.