Ziemię i budynek kościoła w czerwcu 1907 r. (rok po ustanowieniu parafii) Franz von Ballestrem przekazał wspólnocie. W akcie notarialnym postawił jednak kilka warunków. Po pierwsze: wszelkie zmiany we wnętrzu oraz wokół kościoła mają być konsultowane z nim i jego następcami. W przypadku gdy parafii i grafowi trudno byłoby dojść do porozumienia, sprawę miał rozstrzygać metropolita wrocławski. Po drugie: von Ballestrem wskazał miejsca zarezerwowane w świątyni wyłącznie do użytku rodziny („Krzesła po stronie Ewangelii od głównego ołtarza, które na tej samej wysokości ołtarza stoją, jak i te, które stoją w bocznym chórze, jak również pomieszczenia, w których stoją, pozostają na zawsze do dyspozycji mojej i moich następców (…)”). Kolejnym warunkiem było wieczyste użytkowanie krypty pod głównym ołtarzem. Ostatni punkt wymieniony w akcie dotyczy szkód górniczych – do usuwania ich skutków von Ballestrem zobowiązał siebie i swoich następców (…) podczas gdy do wynagrodzenia pozostałych szkód nie związanych z uprawianiem górnictwa nie będziemy zobowiązani”).