Odszedł 106-letni profesor z Mysłowic (s. II), o którym bliscy i współpracownicy mówili wprost: „wspaniały człowiek”. Antoni Rosikoń do końca pracował. Robił to nie w oczekiwaniu na zaszczyty, ale – jak się wyrazili bliscy – by nie poddać się lenistwu, a głosić większą chwałę Bożą. Podobną postawę prezentują lekarze ze szpitala w Jastrzębiu-Zdroju i okolic. Wyruszają w, co tu kryć, niebezpieczną podróż, by pomagać. Nie czekają na uznanie. Po prostu wiedzą, że mieszkańcy Paragwaju, do których jadą, nie mają na kogo liczyć (ss. IV–V).