Kościół w stylu neoromańskim wzniesiono w latach 1905–1908 według projektu o. Mansuetusa Fromma. Świątynia jest częścią dużego kompleksu klasztornego zakonu franciszkanów. Cały kompleks kosztował 1,2 mln marek. Tę zawrotną sumę pokryli w dużej części fundatorzy i darczyńcy: władze, rodziny przemysłowców, przedsiębiorstwa. Kościół może pomieścić 6000 wiernych. Na kopule umieszczono 1,5-tonowy posąg św. Franciszka o wysokości siedmiu metrów. Wewnątrz zachowało się w większości oryginalne wyposażenie, w tym rzadko spotykany na terenie Polski baldachimowy ołtarz w prezbiterium. W 1974 r. papież nadał świątyni zaszczytny tytuł honorowy bazyliki mniejszej. Obok klasztoru w latach 1936–1958 powstała kalwaria o powierzchni 8 ha, złożona ze stacji drogi krzyżowej i kaplic różańcowych.
Franciszkanie od średniowiecza kultywują tradycję tworzenia szopek bożonarodzeniowych. Panewnickie szopki od lat stanowią w okresie świątecznym ogromną atrakcję przyciągającą licznych wiernych. W Panewnikach trwa nieustanna adoracja Najświętszego Sakramentu.
Cytat: „Żłóbek został przygotowany, siano przyniesione, wół i osioł przyprowadzone. Prostota jest uhonorowana, ubóstwo wywyższone, pokora pochwalona, a Greccio staje się niejako nowym Betlejem. Las rozbrzmiewa głosami, a skały odbijają się echem radości. Bracia śpiewają i oddają Panu należną chwałę, a cała noc rozbrzmiewa radosnymi okrzykami”.
bł. Tomasz z Celano, biograf św. Franciszka, o budowie szopki bożonarodzeniowej
Słowo na drogę: „Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju” (Iz 9,5).
Modlitwa: za wszystkie dzieci nienarodzone