Z wizytą u Matki katowickich kościołów

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny to najstarszy zachowany kościół katolicki w śródmieściu Katowic. Jego budowa trwała w latach 1862–1870. Konsekracji kościoła dokonał bp Adrian Włodarski, sufragan wrocławski. Parafia została erygowana 14 czerwca 1873 r., a jej pierwszym proboszczem został ks. prał. Wiktor Schmidt, budowniczy świątyni Mariackiej. Wnętrze zdobili najwięksi artyści. Niestety nie zachował się pierwotny ołtarz główny. Przetrwał jedynie obraz Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia, który znajduje się w domu parafialnym. W transepcie jest inny stary ołtarz, utrzymany w konwencji sacra conversazione, pochodzący prawdopodobnie z III ćwierci XV wieku, malowany temperą na desce, stylistycznie należący do niemieckiego malarstwa gotyckiego.

W 1926 r. proboszczem został błogosławiony już dziś ks. Emil Szramek, który znacząco się przyczynił do unowocześnienia wnętrza kościoła. Prezbiterium zostało wyraźnie przebudowane. W latach 1928–1930 wyposażył świątynię w sześć dużych płócien o tematyce maryjnej, pędzla Józefa Unierzyskiego, zięcia Jana Matejki. Obrazy zawisły pomiędzy oknami a arkadami. Wrażenie robią także wspaniałe witraże projektu Adama Bunscha, malarza i dramatopisarza, ucznia Mehoffera. Przedstawiają one: z prawej strony nawy głównej – symbole cnót chrześcijańskich, z lewej – symbole grzechu. W 2001 roku poddano je dokładnej konserwacji i znów można podziwiać ich mistrzostwo. Zachwycają mocne barwy, duże kontrasty, prosta grafika.

Cytat: „Chociaż jesteś dumny jak statek nowoczesny, choć masz wolę tak silną jak maszyna okrętowa, nie ufaj sobie, ale upokorz się i każ się spokojnie przeprowadzić przez doświadczonego pilota, tzn. sumiennego kapłana, albo przez głównego sternika łodzi Piotrowej – papieża”.

bł. ks. Emil Szramek

Słowo na drogę: „Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają” (J 10,14).

Modlitwa: za naszych duszpasterzy