U św. Pawła na Frynie. O kościele który zbudowano w jeden rok

W dniu poświęcenia świątyni w dwutygodniku „Ziemia Śląska” pojawiło się stwierdzenie: „Kościół ten budowano z szaloną szybkością, iście po amerykańsku”. 2 lipca 1911 r. dokonano uroczystego wmurowania kamienia węgielnego, by już 15 sierpnia 1912 r. był konsekrowany przez biskupa z Wrocławia. A działo się to wszystko za czasów proboszcza ks. Edwarda Adamczyka. Oprócz codziennych Mszy św. sprawowanych w kościele św. Józefa, a potem pod gołym niebem, przy krzyżu na placu budowy, rano i wieczorem błogosławił on robotników. Nieraz widziano też, jak pomiędzy warstwy cegieł wznoszonych murów świątynnych wkładał medaliki Niepokalanej. Chciał w ten sposób uświęcić to miejsce i oddać je Bogu na własność. „Jego żywa wiara oraz mocna więź z Bogiem i Maryją sprawiła, że ludziom nie było trudno przychodzić na budowę”. Projektantem świątyni był znany niemiecki architekt pochodzenia holenderskiego – Johannes Franziskus Klomp. Połączył on w gmachu świątyni różne style – dominuje neoromanizm, ale uzupełniony elementami sztuki wczesnochrześcijańskiej, biznatyńskiej, ottońskiej, a nawet orientalnej. Kościół św. Pawła wzniesiono na planie krzyża łacińskiego; do korpusu nawowego i wieży dostawiono liczne przybudówki. Zastosowano układ bazylikowy z trzema nawami, transeptem i prezbiterium zamkniętym półkolistą absydą. Nad przecięciem nawy głównej z transeptem umieszczono niewielką kopułę. Najsilniejszym akcentem jest masyw wieżowy, urozmaicony licznymi mniejszymi wieżyczkami, które są przykryte kopułami. Właściwa wieża wyrasta znad fasady potężnym prostopadłościanem, który następnie przyjmuje formę ośmiokąta; wieńczy ją kopuła z latarnią. Bardzo bogata jest dekoracja rzeźbiarska kościoła. Przed wejściem głównym umieszczono kamienne postacie św. Floriana (patrona hutników) i św. Barbary (patronki górników). Wnikliwy obserwator odnajdzie na zewnątrz i wewnątrz świątyni inne figury świętych, płaskorzeźby, motywy zwierzęce i roślinne oraz inskrypcje z cytatami z Pisma Świętego i ksiąg doktorów Kościoła.

Za: https://www.slaskie.travel/culturalheritage/3110/kosciol-sw-pawla-w-rudzie-slaskiej-nowym-bytomiu

Cytat: „[Za] to, że Nowy Bytom ma własny kościół, na pierwszem miejscu należy się uznanie i wdzięczność ks. proboszczowi Adamczykowi. On był pierwszym, który zabiegał i pracował około rozpoczęcia budowy. Był pierwszym z pierwszych, którym chodziło wyłącznie o chwałę Bożą”. 

„Ziemia Śląska”, 1934, nr 7

Słowo na drogę: „O jedno proszę Pana, tego poszukuję: bym w domu Pańskim przebywał po wszystkie dni mego życia, abym zażywał łaskawości Pana, stale się radował w Jego świątyni” (Ps 27,4).

Modlitwa: za wspólnoty parafialne, w których trwa budowa kościoła.