Parafia liczy już 700 lat. Obecna murowana świątynia nosi wezwanie Matki Bożej Szkaplerznej. Kiedy rozpoczęto przygotowania do jej budowy, ówcześni parafianie pragnęli, żeby była okazała. W swoich dążeniach byli bardzo zdeterminowani, odrzucając skromniejsze projekty kościołów, proponowane przez urzędników księcia pszczyńskiego – patrona budowy. Wewnątrz znajduje się wyposażenie z wcześniejszych świątyń: figury świętych obraz Matki Bożej Szkaplerznej (w ołtarzu głównym) i tryptyk z 1480 roku: „Święta rozmowa Matki Bożej ze św. Wojciechem i Stanisławem”. Wśród zabytków zgromadzonych w kościele warto zwrócić uwagę na chrzcielnicę. W zakrystii zaś znajduje się wyjątkowy krzyż z wcześniejszego kościoła. Jest on niekompletny, ręce Pana Jezusa nadpaliły się podczas pożaru. Parafianie postanowili wystrugać z nich małe krzyżyki, które wkładano bliskim zmarłym do trumny.
Tutejsza wspólnota wiernych chlubi się także Bractwem Szkaplerznym, które zostało założone w 1740.
Cytat: „Poprzez szkaplerz czciciele Maryi (…) wyrażają pragnienie kształtowania swojego życia w oparciu o Jej przykład jako Matki, Opiekunki, Siostry, Przeczystej Dziewicy, przyjmując z czystym sercem Słowo Boże i oddając się służbie braciom”.
Jan Paweł II
Słowo na drogę: „Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty” (Iz 61,10).
Modlitwa: za przyjmujących i noszących szkaplerz karmelitański, by jak najgorliwiej kształtowali swoje życie na wzór Niepokalanej