Świątynia ta jest pod wieloma względami nowatorska. W formie nawiązywała do polskiej architektury kościołów drewnianych, w których dominowała bryła dachu. Powierzchnia kaplicy dziennej wynosi 240 m kw., a kościoła 1425 m kw. Uważa się, że umieszczone na suficie kościoła malowidła stwarzają „sakralny nastrój obecności”, a nawiązujące do wczesnochrześcijańskiego namiotu wnętrze kościoła buduje wyjątkową atmosferę do modlitwy. Kościół Ducha Świętego – jeden z najwybitniejszych budynków sakralnych zrealizowanych po II wojnie światowej w Polsce – został wpisany do rejestru zabytków województwa śląskiego.
Za: https://www.duch-tychy.pl/historia.html
Cytat: „Nowosielski, przetwarzając ikony w swoisty, właściwy sobie sposób, potrafił stworzyć swój własny język artystyczny. Jest jednym z niewielu współczesnych twórców, dla których sztuka – aby mogła spełnić swoje posłannictwo – musi pozostać u sferze sacrum, w kręgu świętości. To rozumienie sztuki, jak i łączenie twórczości malarskiej z uprawianą przez artystę teologią, zbliża Nowosielskiego do prawdziwych ikonografów.
Barbara Dąb-Kalinowska (historyk sztuki, bizantolog)
Słowo na drogę: „Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego” (Ps 51,12).
Modlitwa: o otwartość na natchnienia Ducha Świętego