Oddanie 33: czwartek 9 maja (dzień 32)

Przed rozpoczęciem rozważania
Wycisz swój umysł i swoje serce. Duchowe wyciszenie jest naszą otwartością na łaskę. Modlitwę do Ducha Świętego postaraj się odmówić spokojnie i powoli, wczuwając się sercem w każde ze zdań. 

Modlitwa do Ducha Świętego św. Miriam Arabki
Duchu Święty, natchnij mnie.
Miłości Boża, pochłoń mnie.
Drogą prawdy prowadź mnie!
Maryjo, Matko moja, spojrzyj na mnie.
Z Jezusem błogosław mnie!
Od wszelkiego zła,
Od wszelkiego złudzenia,
Od wszelkiego niebezpieczeństwa zachowaj mnie!

Akt zawierzenia rekolekcji świętemu Józefowi
Święty Józefie, któremu Dobry Bóg zawierzył opiekę nad Jezusem i Maryją,
zawierzam dziś Tobie te rekolekcje i proszę Cię
w imię Twojej miłości do Jezusa i Maryi:
opiekuj się mną i wszystkimi, którzy te rekolekcje przeżywają,
strzeż nas na drodze do Niepokalanego Serca Maryi,
wyproś nam u Dobrego Boga łaskę świadomego i głębokiego poświęcenia się Sercu Twojej Umiłowanej Oblubienicy, Maryi,
abyśmy oddając się Jej całkowicie, znaleźli się w bezpiecznym schronieniu Jej Niepokalanego Serca, które jest dla nas wielkim darem Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen.

ROZWAŻANIE DNIA
Moje serce
Bóg patrzy na serce (1 Sm 16,7). W sercu rozgrywa się najważniejsza walka. Tu się decydują losy świata.

Co mam zrobić, aby moje serce stało się rzeczywistym królestwem Jezusa i Maryi?
Poświęcić się tym Sercom i żyć tym poświęceniem. Codziennie odnawiać akt poświęcenia. Raz w roku odbywać 33-dniowe rekolekcje odnawiające i pogłębiające moje oddanie. Żyć Ewangelią i wezwaniem Fatimy, które mówią jednym głosem: „Módl się, pokutuj, wynagradzaj, składaj ofiary, przyjmuj to, co Bóg ci zechce zesłać, i ratuj dusze swych bliźnich”.
Królestwo Jezusa i Maryi jest królestwem Miłości, a miłość rozwija się przez RELACJĘ. Dlatego moim najważniejszym zadaniem jest pielęgnowanie bliskości z Jezusem i Maryją. Serca płonące miłością do Jezusa i Maryi ocalą ten świat, ponieważ TYLKO MIŁOŚĆ OCALA.

Co mogę uczynić, aby Maryja była rzeczywiście Królową mojej rodziny?
Pierwszym, co mogę zrobić, jest poświęcenie mojej rodziny Niepokalanemu Sercu Maryi. Jest to zaproszenie do tego, aby Maryja „zamieszkała” w naszym domu. Kluczowe jest wypełnienie w rodzinach najczęstszego i podstawowego wezwania Matki Bożej – do codziennej, rodzinnej modlitwy różańcowej.
Taka modlitwa to rodzinny wieczernik z Maryją, podczas którego w obecności naszej Niebieskiej Mamy przyzywamy Ducha Świętego, rozważamy Ewangelię Jezusa oraz wstawiamy się za naszymi braćmi i siostrami. Codzienny, różańcowy wieczernik z Maryją to potężny środek ocalenia na trudne czasy, w których żyjemy. Różaniec jest naszą Arką Ocalenia. Z codziennej modlitwy rodzić się będą te same owoce i ta sama Miłość, która panowała w domu Świętej Rodziny w Nazarecie.

Moja parafia
Parafia to po naszym domu rodzinnym – pierwsze miejsce naszej troski, naszej służby i ewangelizacji. To mój drugi dom. Moja druga rodzina. Dom jest miejscem w którym wzrastamy. W parafii wzrasta i rozwija się nasze życie duchowe. Tutaj uczestniczymy we Mszy świętej oraz wielu innych modlitwach i nabożeństwach. To tutaj – przy stole eucharystycznym – otrzymujemy pokarm na życie wieczne. Rodzina jest miejscem, w którym rozwijają się nasze relacje z najbliższymi. W parafii stajemy się dziećmi Bożymi przez sakrament chrztu, przyjmujemy Jezusa w każdej Komunii świętej, zostajemy namaszczeni Duchem Świętym, doświadczamy przebaczenia i miłosierdzia Boga Ojca w sakramencie spowiedzi.
Co będzie wyróżniać osoby oddane Matce Bożej? Postawa zaangażowania i troski o swoją parafię.

Zjednoczmy się!
Czy kiedykolwiek potrzebowaliśmy Matki bardziej niż dziś? Czy możemy dać coś lepszego naszym dzieciom, młodemu pokoleniu, naszym rodzinom i sobie samym – niż Jej czuła miłość oraz niezawodna opieka? Czy może nas zawieść Ta, na której sam Bóg się nigdy nie zawiódł? Czy zawiodła nas choć jeden raz, kiedy się uciekaliśmy pod Jej obronę?
DZIŚ mamy możliwości, jakich nie mieli wcześniejsi apostołowie Matki Bożej, aidea oddania się całego narodu Matce Bożej jest możliwa do zrealizowania bardziej niż kiedykolwiek.

Czy nie moglibyśmy połączyć sił i wykorzystując wszystkie dostępne środki i narzędzia – zaprosić wszystkich do tego całkowitego zaufania naszej Niebieskiej Matce? Wiele nas dzieli, ale czy miłość do Matki Bożej nie mogłaby nas połączyć w tym jednym wspólnym dziele? Czy Matka nie ma szczególnego charyzmatu jednoczenia swoich dzieci? 

Jeśli oddamy Maryi nasze serca, to Ona je napełni miłością do Jezusa. Ona sprawi, że Jezus będzie znany i kochany, że wszyscy odkryjemy w Bogu kochającego Ojca, że będziemy otwarci i posłuszni Duchowi Świętemu, że będziemy się wzajemnie miłować, tak jak się miłują bracia i siostry Jednego Ojca i jednej Mamy.
Niech tak się stanie!

LEKTURA DUCHOWA

Z kazania bł. ks. Jana Franciszka Machy, na niedzielę po Objawieniu Pańskim
„Rodzina jest zalążkiem, z którego bierze swój początek cały naród i ludzkość. Zapytajcie siebie: co ja mogę i co muszę uczynić, aby moja rodzina [wędrowała] po jaśniejących śladach Świętej Rodziny, znajdując w ten sposób ową miarę szczęścia i radości, którą można odnaleźć w naszej ponurej ziemskiej teraźniejszości. Choćby na świecie panowało duże zamieszanie i niezadowolenie, pomyślcie o powiedzeniu: „Mój dom jest moją twierdzą". Przynajmniej tutaj powinien panować pokój i radość. […] Niech wzorem dla mężów będzie św. Józef, a dla żon - Dziewica i Matka Boga Maryja. Przedsięweźmijmy to, a wiele chorych rodzin będzie zdrowieć” (Gdzie skarb twój…, str 97–98).

ŚWIATŁO Z FATIMY i MAKSYMILIAN KOLBE
Historia małych pastuszków z Fatimy wyraźnie ukazuje tę piękną prawdę, że z kilku prostych, ale wiernych serc, światło może promieniować na całą ojczyznę, a później na cały świat.

Od osobistego poświęcenia – do poświęcenia narodów i całego świata
Zaczęło się od trójki małych dzieci, które ofiarowały się Bogu przez Maryję. 14 lat później – 13 maja 1931 roku – cały naród portugalski, jako pierwszy na świecie, poświęca się Niepokalanemu Sercu Maryi. Matka Boża składa niezwykłą obietnicę: „W Portugalii nigdy nie zostanie utracony dogmat wiary”.
Drugim krajem, który poświęca się Niepokalanemu Sercu Maryi, jest Polska. Inicjatywą prymasa Augusta Hlonda dzieje się to 8 grudnia 1946 roku. W ślad za Polską idą Austria, Węgry, Niemcy, Hiszpania oraz Szwajcaria.
25 marca 2020 roku Portugalia oraz Hiszpania odnowiły akt poświęcenia narodu Najświętszemu Sercu Jezusa oraz Niepokalanemu Sercu Maryi. Na prośbę abp Stanisława Gądeckiego – do tego aktu dołączono również Polskę.

Ostateczna bitwa
W roku swojej śmierci siostra Łucja napisała list do kardynała Caffarry. Pojawiły się w nim takie oto słowa: „Ostateczna bitwa pomiędzy Bogiem i szatanem zostanie stoczona o małżeństwo i rodzinę. Nie lękaj się jednak, gdyż każdy, kto działa na rzecz świętości małżeństwa i rodziny spotka się z przeciwnościami i będzie go się zwalczać, właśnie dlatego, że jest to kwestia decydująca. Kończąc, siostra Łucja napisała: Matka Boża jednak już zmiażdżyła szatanowi głowę” (https://tinyurl.com/336vhfte).
Akt poświęcenia Niepokalanemu Sercu nas samych oraz naszych rodzin odgrywa w tej ostatecznej walce kluczową rolę.

Zdobyć cały świat dla Niepokalanej
Trzy dni po ostatnim objawieniu w Fatimie, 16 października 1917 roku, Maksymilian Kolbe razem z sześcioma braćmi zakłada Rycerstwo Niepokalanej. Czyż nie nadszedł właśnie czas, aby ogień, który płonął w sercu Maksymiliana Kolbe – zapłonął w naszych sercach? „Zdobyć cały świat dla Niepokalanej” – tym hasłem żył każdego dnia. Modlitwą, słowem, czynem, apostolstwem – każdym środkiem chciał się przyczynić do osiągnięcia tego jednego celu – zdobyć świat dla Maryi. Płodność i owocność jego ewangelizacyjnych inicjatyw zadziwia do dzisiaj. Jeśli jedno serce rozpalone miłością do Maryi może przynieść tak wielkie i cudowne owoce, to cóż mogą uczynić TYSIĄCE SERC KOCHAJĄCYCH MARYJĘ DO SZALEŃSTWA? Mało tego! Mamy nad świętym Maksymilianem konkretną przewagę, ponieważ kiedy on walczył o dusze dla Matki Bożej, nie miał w niebie tak potężnego patrona, jakiego my dziś posiadamy w jego osobie. Jeżeli wierzymy w świętych obcowanie, to czy możemy wątpić, że z błogosławieństwem Bożym i pomocą świętych zdobędziemy cały świat dla Maryi?

Św.. Maksymilian Kolbe, św. Jan Paweł II, św. Ojciec Pio, św. Matka Teresa z Kalkuty, bł. ks. prymas Stefan Wyszyński, bł. ks. Jan Franciszek Macha, s. Dulcissima, Kardynał August Hlond, ks. Franciszek Blachnicki i wielu innych największych maryjnych czcicieli i czcicielek tylko czeka na to, abyśmy poprosili ich o pomoc w tym cudownym dziele. Wierzymy, że zgodnie z proroctwem św. Ludwika de Montfort żyjemy w czasach, w których Bóg – w imię swojej Miłości do Maryi – dokona przez Nią swoich największych cudów. Obyśmy nie stracili tej wielkiej łaski – stania się bezpośrednimi uczestnikami planów Bożej Opatrzności.

WEZWANIE DNIA
Jedną z łask, które często marnotrawimy, jest łaska wstawiennictwa świętych. Jeszcze nigdy świat nie miał w niebie tylu potężnych maryjnych orędowników. Postanówmy sobie dzisiaj w sercu, że odnowimy i pobudzimy w sobie wiarę w tajemnicę świętych obcowania. Pragnąc zdobyć dla Boga przez Maryję cały świat, wykorzystajmy w pełni ten potężny środek dla wypełnienia naszej misji – łaskę wstawiennictwa świętych:
Prośmy jak najczęściej świętego Józefa o opiekę nad wszystkimi dziełami, które podejmiemy w imię naszej kochanej Matki, Maryi.
Prośmy świętego Jana Apostoła oraz bł. ks. Jana Franciszka Machę, aby wypraszali kolejnym duszom łaskę przyjęcia Maryi za swoją Matkę.
Prośmy świętego Jana Pawła II, św. Maksymiliana Kolbe, bł. prymasa Stefana Wyszyńskiego, kard. Augusta Hlonda oraz ks. Franciszka Blachnickiego, aby stali się naszymi patronami i orędownikami we wszystkich maryjnych przedsięwzięciach.
Prośmy św. Jacka oraz św. Jana Bosko o łaskę oparcia naszego życia, naszych rodzin, parafii oraz wszystkich inicjatyw i dzieł o te Dwie Kolumny: Eucharystię i Maryję. 

Prośmy św. Jadwigę Śląską oraz św. Matkę Teresę o pomoc w zdobywaniu dusz poprzez miłość bliźniego i miłosierdzie dla braci i sióstr.
Prośmy s. Dulcissimę oraz Tereskę od Dzieciątka Jezus, aby pomagały nam żyć duchem dziecięctwa Bożego i aby wyprosiły tę łaskę dla naszych bliźnich.
Niech każdy z nas modli się szczególnie do tych świętych, których podpowie mu Duch Święty.
Pragniemy, aby każde serce, każda rodzina, każda parafia, cała nasza Ojczyzna i cały świat – mogły poznać miłość Boga i Maryi.
Pragniemy, aby nie było nikogo, kto nie doświadczył Tej Miłości.
Pragniemy, aby każdy miał szansę usłyszeć te słowa: „Oto Matka Twoja”.
Czy chcesz nam w tym pomóc?
Zjednoczmy się w miłości Jezusa i Maryi dla ratowania naszych braci i sióstr. Jeśli będziemy działać RAZEM – BÓG uczyni przez nas wielkie rzeczy.

Od czego możesz zacząć?
Podaruj te rekolekcje swojej rodzinie, znajomym oraz przyjaciołom. Jeśli będzie w Tobie otwartość na Boże natchnienia, Duch Święty podpowie Ci, w jaki sposób stać się apostołem lub apostołką Maryi. 

AKT ODDANIA: 
Zapisz dziś na swoim akcie oddania słowa: “...by moja rodzina, parafia, ojczyzna i cały świat, stały się rzeczywistym królestwem Twojego Syna i twoim.”

ŚWIATŁO SŁOWA
„Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi,  którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie;  aby wszyscy stanowili jedno,  jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie,  aby i oni stanowili w Nas jedno,  aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.  I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im,  aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy.  Ja w nich, a Ty we Mnie!  Oby się tak zespolili w jedno,  aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał  i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś” (J 17,20–23).

MAŁY WIECZERNIK MODLITWY
Znajdź dziś 5–15 minut na modlitwę osobistą w ciszy.
Módl się tak, jak cię poprowadzi twoje serce.
Możesz trwać w ciszy. Możesz rozmawiać z Jezusem, zadając konkretne pytania.
Możesz zaprosić Maryję i modlić się w Jej obecności.
Czas osobistej modlitwy to najważniejszy czas tych rekolekcji.

AKT STRZELISTY
Akt strzelisty to krótkie wezwanie, które można sobie w duchu wielokrotnie powtarzać. Unosi ono nasze serce do Boga i sprawia, że możemy coraz głębiej przyjmować i doświadczać prawdy, którą wyraża. Powtarzaj w swoim sercu słowa aktu strzelistego przez cały czas trwania rekolekcji Oddanie33. Czyń tak jak siostra Dulcissima, która na wzór Maryi zachowywała te sprawy w swoim sercu i rozważała je. 

AKT STRZELISTY OD SIOSTRY DULCISSIMY
Jezu, napełnij mnie dziecięcą miłością, którą miałeś do Maryi!

DZIĘKCZYNIENIE
Podziękuj Panu Bogu, odmawiając trzykrotnie modlitwę: 
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

ŚWIADECTWO 
Radość moja jest wielka….
Radość moja jest wielka… Błogosławię wszystkim, którzy doprowadzili do powstania tak Wielkiego Dzieła. Otworzyło mi ono oczy szerzej na miłość Jezusa Chrystusa i Matki Bożej.
Owoce udziału w rekolekcjach są wyczuwalne na każdym kroku:
1.    Odbyłam spowiedź, dotyczącą spraw, które leżały mi na sercu wiele lat.
2.    Codziennie uwielbiam Boga w moim mężu, moich dzieciach, rodzeństwie, znajomych, szefostwie itd.
3.    Przestały mnie denerwować rzeczy i sytuacje, które wcześniej wytrącały mnie z równowagi.
4.    Inaczej podchodzę do spraw materialnych, przestały być tak ważne.
5.    Walczę z egoizmem, którego wcześniej nie widziałam.
6.    Patrzę inaczej na drugiego człowieka. Staram się nie komentować i nie oceniać – bo kim Ja jestem, żeby to robić… 
7.    Częściej i z większą odwagą reaguję na Boże natchnienia.
8.    Planuję ofiarować Maryi 5 pierwszych sobót miesiąca.
9.    O drugim człowieku mówię albo dobrze albo wcale.
Najistotniejszą rzeczą jest dla mnie to, żebym jak najwięcej ludzi rozkochała w Matce Bożej i Jej Synu Jezusie Chrystusie. W tym przedsięwzięciu liczę na pomoc Ducha Świętego.
Bożena