Katowice. Poświęcenie kościoła św. Antoniego w Panewnikach

Emerytowany biskup katowicki zwrócił uwagę, że ołtarz Pański – serce świątyni „jest równocześnie stołem wieczernika i miejscem uobecniania ofiary krzyża, gdzie Chrystus ustawicznie sam siebie składa w ofierze”. Nawiązał też do słów modlitwy i samego obrzędu jego namaszczenia. – Namaszczenie ołtarza Krzyżmem świętym wyraża tajemniczy związek, jaki istnieje pomiędzy Chrystusem a Kościołem. Jest to bardzo szczególna więź życia zrodzonego ze śmierci, która zapoczątkowała nową formę życia, która staje się naszym udziałem poprzez sakramenty święte. Właśnie w nich otrzymujemy zaczątek życia wiecznego – mówił abp Skworc.

Wskazał też na żywy Kościół. – Żywy Kościół, do którego zostaliśmy włączeni na mocy sakramentu chrztu św., jest także Matką, która nas zrodziła do nowego życia, która się nami opiekuje i prowadzi do poznania prawdy i uświęcenia w prawdzie – dodał.

Do uczestników liturgii zwrócił się z prośbą: „przekazujcie tradycję czci wobec kościoła młodym mieszkańcom tej parafii i miasta, by wiedzieli, że jest to miejsce Boga pośrodku nas; miejsce samo-udzielania się Boga przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym”.

Z wdzięcznością mówił o staraniach o budowę poświęconego dziś Kościoła. – Ten dom Boży wybudowano – staraniem Braci Franciszkanów i całej wspólnoty parafialnej przy drodze, „pośrodku nas”; podobnie jak poprzedni, tymczasowy, również stał przy drodze i był bliski, łatwo dostępny (…). – Trzeba się tylko starać i modlić, aby ochrzczonym, zamieszkującym powstałe i powstające w tej części miasta Katowice, było po drodze do kościoła i z Kościołem – stwierdził.

Parafia i gości zachęcał: „niech drogi waszego życia prowadzą zawsze do świątyni, tej ziemskiej, gdzie Chrystus udziela nam swego pokoju”. – Niech drogi waszego życia prowadzą zawsze do świątyni, tej ziemskiej; nie przechodźcie obok kościoła nie wstępując choćby na chwilę, aby przynajmniej powiedzieć: „Jezu ufam Tobie” – powiedział.

Podkreślił, że po wybudowaniu kościoła z kamienia należy budować Kościół żywy. – Przed wami najtrudniejsza budowa (…) – ciągła troska o Kościół żywy, a to budowa nigdy nieskończona. Starajcie się pod przewodnictwem waszego Księdza Proboszcza i jego współpracowników być wiernymi naśladowcami Chrystusa, który „dla nas stał się ubogi, aby nas swoim ubóstwem ubogacić”.