Abp Polak: pracowitość i zaangażowanie, twórczość i odwaga – szczególnym śląskim wianem dla dobra naszego narodu

W homilii Prymas Polski dziękował wszystkim, którzy nie tylko walczyli o polskość Górnego Śląska, ale ciężką pracą pokoleń mieszkańców tego regionu budowali przyszłość Śląska i Polski.

Chętnie odwoływał się do nauczania kard. Augusta Hlonda, pierwszego Administratora Kościelnego utworzonej na Górnym Śląsku 7 listopada 1922 Administratury Apostolskiej. – „Nowe słońce zajaśniało nad Śląskiem. Opatrzność zaprowadziła nas na drogi słoneczne, oby nasz lud nie zboczył z tych dróg, oby na tych drogach swego nowego życia był szczęśliwy” – mówił cytując słowa kard. Hlonda. – Te nowe drogi wolności i niepodległości, suwerenności i autonomii w powstałej po latach zaborów i niewoli II Rzeczypospolitej, tu na Górnym Śląsku przyspieszyły swój bieg, najpierw wraz z nadziejami związanymi z górnośląskim plebiscytem, a ostatecznie jednak z walką zbrojną, najdłuższego i najbardziej krwawego trzeciego powstania śląskiego – stwierdził abp Polak. Przypomniał, że na znak przyłączenia części Górnego Śląska do Polski w czerwcu 1922 roku do Katowic uroczyście wkroczyło Wojsko Polski.

Prymas Polski wskazał na zarysowaną przez Augusta Hlonda diagnozę ówczesnego życia religijno-społecznego na Górnym Śląsku: „My na Śląsku cierpieliśmy więcej niż inne dzielnice. Były u nas bowiem przesilenia duchowe, były przesilenia rodzinne w rodzinach, były przesilenia polityczne”. – Choć są i tacy, którzy z uwagi na skomplikowaną sytuację społeczną i gospodarczą powojennej i porozbiorowej Polski wskazują, że sam proces integracji uzyskanej części Górnego Śląska z Polską okazał się trudny, to jednak rzeczywiście równie trudno też sobie w ogóle wyobrazić gospodarczą egzystencję młodego polskiego państwa bez bogactw i pracy tego właśnie regionu – podkreślił abp Polak. Jednocześnie dodał, że kard. Hlond od początku swej posługi na Górnym Śląsku wskazywał na konieczność nawrócenia, wytrwałość i cierpliwe budowanie wspólnej przyszłości.

Podkreślając należną autonomię dwóch porządków – ziemskiego i nadprzyrodzonego – zachęcał za kard. Hlondem – by w „duszną atmosferę społeczną tchnąć orzeźwiający powiew Chrystusowego ducha”. Nawiązał też do nauczania św. Pawła i Soboru Watykańskiego II przypominając, że chrześcijanie poprzez chrzest i obdarowanie łaską wezwani są do przemieniania świata światłem Chrystusowej Ewangelii; „oczekiwanie nowej ziemi (…) powinno rozbudzać gorliwość w doskonaleniu tej ziemi, na której wzrasta ciało nowej rodziny ludzkiej, mogąc już dawać pewne wyobrażenie o nowym świecie”. – W tym sensie – zauważył abp Polak – szczególnym społecznym, śląskim wianem, które już wówczas zostało wniesione i wciąż jest pomnażane dla dobra całego naszego narodu, jest tutejsza pracowitość i zaangażowanie, twórczość i odwaga, żyjących tutaj i pracujących ludzi.

Nawiązując do fragmentu odczytanej dziś Ewangelii wg św. Łukasza abp Polak podkreślił, że skłania ona do postawienia ważnych pytań o sens i kształt własnego życia. – W świecie, który traci wrażliwość na sens ofiary i daru z siebie przypomina, że codzienne oddanie swego życia, ofiarna służba dla drugich, poświęcenie i zaangażowanie w budowę wspólnego dobra i wspólnej przyszłości są w istocie inwestycją w życie własne i innych – mówił abp Polak zachęcając niejako do stanięcia „twarzą w twarz” z Chrystusem, który „wskazuje sens i kierunek naszych codziennych zmagań”. Przestrzegł przed egoizmem w życiu osobistym i społecznym. – Powoduje on nie tylko krótkowzroczność i brak rozwoju, ale generuje wprost straty, które z trudem będą mogły odrobić następne pokolenia (…). Nie wystarczy tylko iść razem, trzeba uczyć się razem spoglądać w tym samym kierunku – mówił Prymas Polski. W tym kontekście – raz jeszcze za kard. Hlondem – wskazał na autentyczne odrodzenie, które „dokonać się musi nie na powierzchni życia, ale głęboko wewnątrz duszy”.

Mszy sprawowanej w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach z okazji 100. rocznicy przyłączenia części Górnego Śląska do powstałej po latach zaborów niepodległej Polski przewodniczył i homilię wygłosił abp Wojciech Polak, Prymas Polski. Eucharystię koncelebrowali m. in. abp Wiktor Skworc – Metropolita Katowicki, abp Koadiutor Adrian Galbas, biskupi pomocniczy Archidiecezji Katowickiej oraz duchowni prezbiterium katowickiego.