Polsko-białoruski lot wiary
– Jak się dogadamy? – pytam ojca Krzysztofa. Patrzy ze zdziwieniem. – Przecież przyjedziecie do Polski z trzydziestką dzieci – tłumaczę. Proboszcz bagatelizuje moje obawy: – Ja nawet nie wiem, w jakim języku rozmawiamy u nas w klasztorze w Witebsku.
Krzysztof Kocjan OP, proboszcz witebskiej parafii św. Barbary, pochodzi z Katowic. W klasztorze pracuje ze współbraćmi dominikanami z Białorusi. Wśród jego parafian znajdziemy ludzi o polskich korzeniach, ale nasz język jest im obcy. – Raz zdarzyło się – ojciec Krzysztof rozmowę o przygotowaniu letnich wakacji dla dzieci z Białorusi przerywa anegdotą – że przygotowywałem do sakramentu małżeństwa młodych ludzi. Pytam, jak się modlą. On odpowiada, że własnymi słowami, ona, że odmawia Różaniec. W jakim języku? Nie wiedziała. Proszę, żeby się pomodliła, i słyszę: „Zdrowaś Maryjo” po polsku. Kobieta nie wiedziała, co mówi. Tak nauczyła ją babcia i tak codziennie się modliła. W języku elfów – śmieje się ojciec Krzysztof. Bo wiara na Białorusi często jest magiczna. Tak traktują modlitwy, sakramenty, kościelne zwyczaje. Obok tego zabobony, czary, przesądy.
Skorzystaj z promocji tylko do Wielkanocy!
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
Polecane w subskrypcji
-
- Historia
-
- Świat
-
- Polska
-
- Polska
