Drodzy Bracia i Siostry!

Eucharystią rozpoczęliśmy II sesję plenarną naszego Synodu. Tuż po niej odbyła się adoracja Najświętszego Sakramentu; wspólne patrzyliśmy na Chrystusa, który Jest.

Teraz chcemy patrzeć na Jego Kościół, podejmując obrady II Synodu. Wszystkim Bóg zapłać za obecność na I sesji plenarnej; za współtworzenie jej niezwykłego klimatu bliskości, życzliwości i troski. Staliśmy się jedną synodalną rodziną..

Mam nadzieję, że to doświadczenie działania Ducha Świętego i doświadczenie Kościoła będzie naszym udziałem i dziś, kiedy podejmujemy refleksję na temat spraw społecznych i posługi charytatywnej.

Jako Kościół jesteśmy obecni w świecie, gdzie dokonuje się spotkanie orędzia ewangelicznego i ludzkiej historii. Pamiętamy, że to spotkanie w ramach struktury Kościoła katowickiego trwa już 90 lat. Kościół jest obecny na kształt zaczynu, który ewangelizuje złożony świat pracy, produkcji, przedsiębiorczości, handlu i finansów, relacji społecznych, zwłaszcza tych na linii pracodawca-pracobiorca.

W niedawnej przeszłości Kościół na Górnym Śląsku był głosem głosu niemających… Dziś, kiedy społeczeństwo odzyskało swoją podmiotowość, Kościół chce nadal głosić katolicką naukę społeczną, bo jej zasady i wskazania będą zawsze aktualne aktualnością Ewangelii, i nadal będzie wzywał do ich realizacji.

Kościół istniejący tu i teraz - w czasach, które charakteryzuje najlepiej jedno słowo: zmiana - powinien być awangardą w rozeznawaniu sytuacji i proponowaniu rozwiązań, które służą obiektywnemu dobru człowieka i całego społeczeństwa; a ono jest możliwe do zdefiniowania i przyjęcia przez społeczną wspólnotę, jako dobro wspólne i wspólny cel.

Mam nadzieję, że dokument Komisji ds. Społecznych będzie profetyczny i ukaże kierunki zaangażowania Archidiecezji Katowickiej w sprawy człowieka, który pielgrzymuje przez ziemię w konkretnym kontekście społecznym, tak bardzo nacechowanym szybką zmianą, podważaniem tradycji oraz norm moralnych.

Komisja ds. Posługi Charytatywnej przygotowała dokument na temat pracy charytatywnej Kościoła w naszej archidiecezji, o Caritas. Caritas to jeden z trzech filarów aktywności Kościoła - obok liturgii i martyrii jest diakonia, caritas, posługa charytatywna. To charakterystyczny rys Kościoła, w którym od początku żywa była świadomość, płynąca z nauczania Jezusa Chrystusa, że cokolwiek czyni się najmniejszemu bratu, czyni się Jemu samemu. Bo Jezus się z nim identyfikuje.

To biblijne przypomnienie wskazuje, że w pierwszym rzędzie nie chodzi o struktury, tylko o świadomość powinności, jakie wynikają z najważniejszego przykazania. Miłość bliźniego jak siebie samego powinna się manifestować w działaniu każdego człowieka ochrzczonego. A struktury są po to, aby je wspomagać i lepiej organizować.

Naturalną i pierwszą przestrzenią niesienia pomocy i okazywania miłości miłosiernej jest parafia, rodzina rodzin. W niej się rozstrzyga charytatywne oblicze Kościoła, który podejmuje uczynki miłosierdzia zarówno odnośnie potrzeb materialnych, jak i potrzeb duchowych.

Bracia i Siostry, powołani na II Synod!

Nie ma przesady w stwierdzeniu, że podejmowanie przez Kościół spraw społecznych i dzieł charytatywnych to sprawdzian autentycznej miłości i wiarygodności ewangelizacji.

Pozwólmy, niech Duch Święty uczyni nas - przez zaangażowanie w sprawiedliwość społeczną i miłość miłosierną - narzędziami ewangelizacji

  + Wiktor Skworc

arcybiskup katowicki

Zobacz także:

• Jak pomagamy