To zdanie funkcjonariusze komunistycznych służb zanotowali 3 sierpnia 1954 r. w Zabrzu. Wypowiedziała je jedna z 60 sióstr zakonnych, które tamtego dnia w województwie katowickim (wtedy nazywało się stalinogrodzkie) zostały wysiedlone z klasztorów i przewiezione do obozów pracy. M.in. o tych siostrach mówili historycy podczas sesji „Represje wobec żeńskich zgromadzeń zakonnych w PRL” na Wydziale Teologicznym UŚ.