Zmarł ks. Jan Szewczyk

Kapłan miał 81 lat, z czego 57 przeżył w Chrystusowym kapłaństwie. Zmarł we wtorek 26 września.

Jego pogrzeb odbędzie się w sobotę 30 września w parafii Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach:

9.00 - Modlitwa różańcowa

10.00 - Msza św. pogrzebowa

Śp. ks. prał. Jan Szewczyk urodził się 3 grudnia 1935 r. w Chorzowie, święcenia kapłańskie przyjął 26 czerwca 1960 r. w Katowicach. Był m.in. budowniczym kościołów w Żorach.

Pełny życiorys śp. kapłana znaleźć można poniżej.

Ks. Jan Szewczyk urodził się 3 grudnia 1935 w Chorzowie. Młodszy z dwójki braci, syn Ernsta i Gertrudy, z domu Nowak. Pochodził z parafii św. Józefa w Chorzowie, gdzie przyjmował sakramenty. Początkowo, od 7. roku życia uczęszczał do niemieckiej szkoły podstawowej (4 lata), a po wyzwoleniu kraju wstąpił do polskiej szkoły podstawowej w Chorzowie, którą ukończył w 1950 roku. Przez kolejne 4 lata uczęszczał do Niższego Seminarium Duchownego im. Świętego Jacka w Stalinogrodzie (obecnie Katowice). Po jego ukończeniu w 1954 roku, pracował w Spółdzielni Spożywców w Chorzowie w charakterze referenta. W 1955 roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie.

10 kwietnia 1960 r. otrzymał święcenia diakonatu z rąk Księdza Biskupa Herberta Bednorza w Krakowie, zaś święcenia prezbiteratu z rąk tego samego biskupa przyjął 26 czerwca 1960 r. w katowickiej katedrze.

Posługę kapłańską rozpoczął od zastępstw wakacyjnych w chorzowskich parafiach Świętego Józefa i Świętego Antoniego. Posługę wikariusza parafialnego pełnił najpierw w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Murckach (1960-1963), później w parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Imielinie (1963-1965), oraz w Piekarach Śląskich-Józefce w parafii Świętego Józefa (1965-1969), po czym został mianowany wikariuszem w parafii Świętego Józefa w Rudzie Śląskiej (1969-1973), a następnie wikariuszem parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Skoczowie.

Z początkiem roku 1975, dekretem księdza biskupa Herberta Bednorza, został mianowany rektorem kościoła pod wezwaniem Znalezienia Świętego Krzyża w Skoczowie. Posługę tę pełnił przez prawie dwa lata. W listopadzie 1976 roku został mianowany wikariuszem-ekonomem parafii Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach. W marcu 1976 roku, dekretem ówczesnego biskupa katowickiego, Herberta Bednorza, został mianowany proboszczem tejże parafii, w której posługiwał aż do swojej emerytury w 2003 roku.

Jako proboszcz żorskiej parafii, pełnił posługę dziekana dekanatu żorskiego przez cztery kadencje (1979-2003), był członkiem Archidiecezjalnej Komisji Ekumenicznej (1992-2007), doprowadził do powstania Centrum Edukacji Młodzieży „KANA” oraz parafialnej ochronki dla dzieci w 1999. Jako dziekan żorski był inicjatorem budowy siedmiu kościołów na terenie Żor, między innymi kościoła Św. Jadwigi w Baranowicach.

Kanonik honorowy Kapituły Metropolitalnej Katowickiej (1995), uhonorowany godnością kapelana Jego Świątobliwości (2000). Opiekun Duchowego Apostolatu Maryjnego w archidiecezji katowickiej. Duszpasterz rzemieślników zrzeszonych w Cechu Rzemiosł Różnych w Żorach. W 2001 roku został laureatem nagrody „Phoenix Sariensis” przyznawanej przedsiębiorcom i osobom zasłużonym dla rozwoju miasta. W 2012 roku otrzymał platynowy medal im. Jana Kilińskiego za zasługi dla polskiego rzemiosła. Mówił o sobie: „Jestem księdzem, a nie menadżerem. (…) Szukam kontaktu ze wszystkimi, Matka uczyła mnie zawsze, żeby umieć żyć w zgodzie z ludźmi. Dla mnie nie liczy się lewica, prawica, dla mnie liczy się człowiek.” (fragment wywiadu, GN 7/2001).

Po przejściu na emeryturę zamieszkał w nowo wybudowanym domu parafialnym parafii Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach. W ostatnich miesiącach, ze względu na pogarszający się stan zdrowia, przebywał w Domu Pomocy Społecznej w Żorach, gdzie zmarł 26 września.

Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie...