Poruszający list dziekana

List dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego na Święto św. Szczepana, pierwszego męczennika

1. Blask żłóbka betlejemskiego i każdej rodziny

Święta Bożego Narodzenia niosą niezwykle czytelne przesłanie. Ileż w nich ludzkiego ciepła i rodzinnej intymności! Maryja w pełnej wolności przyjęła dar życia i podjęła rolę matki. Józef jako mężczyzna wziął całkowitą odpowiedzialność za rodzinę i choć nie był ojcem biologicznym Pana Jezusa podjął rolę taty. Syn Boży stał się człowiekiem. Chłopcem, który dorósł jako dojrzały mężczyzna. Medytując tajemnicę żłóbka betlejemskiego, można zachwycić się pięknem rodziny – nie tylko tej Świętej z Nazaretu – ale także każdej ludzkiej wspólnoty rodzinnej.

2. Co robić, by blask rodziny świecił jasno?

Jak św. Szczepan był odważnym świadkiem Prawdy, tak i my chcemy być jednoznacznymi głosicielami prawdy o ludzkiej płciowości, małżeństwie i rodzinie, zarówno w społeczeństwie, jak i w naszych domach. Do pojęcia takiego tematu wzywa nas trwający w Metropolii Górnośląskiej Rok Rodziny. W kontekście poważnych zagrożeń wobec życia rodzinnego, rodzice winni z nową mocą uświadomić sobie, że są pierwszymi i najważniejszymi wychowawcami swoich dzieci. W tym pięknym, choć trudnym zadaniu, nikt nie może rodziców zastąpić. Placówki oświatowo-wychowawcze jedynie wspierają rodzinę. Dlatego też rodzice mają niekwestionowane prawo do posiadania wiedzy na temat programów wychowawczych realizowanych w szkołach i przedszkolach. Rodzice mają też pełne prawo sprzeciwić się wobec treści niezgodnych z ich światopoglądem. Nie bójmy się taki sprzeciw wyrazić. Odwaga św. Szczepana może być dla nas przykładem.

Warto w tym miejscu przywołać parę prostych zasad, dotyczących wychowania do dojrzałej i pięknej miłości. Ich realizacja w naszych domach sprawi, że blask rodziny będzie świecił jaśniej.

Po pierwsze – dom rodzinny jest pierwszym miejscem, w którym dziecko poprzez miłość doświadczaną od rodziców, uczy się akceptacji własnej płci. To w rodzinie człowiek ma największą szansę zrozumieć, że to, iż urodził się chłopcem bądź dziewczynką, jest darem Pana Boga. Jakże ważna jest tu więź samych małżonków między sobą. Każde pękniecie w jedności małżeńskiej utrudnia dziecku budowanie harmonijnej osobowości. A zatem, dla dobra dziecka, warto o tę więź stale zabiegać i odbudowywać ją, jeśli się rozpada. W rodzinie niepełnej dojrzewanie dziecka do integralnej osobowości nie jest łatwe i dlatego w takich sytuacjach tym bardziej potrzebna jest pogłębiona troska wychowawcza.

Po drugie – dom jest pierwszym miejscem, w którym człowiek uczy się szacunku do osób płci przeciwnej. Wychowanie chłopców i dziewcząt do wzajemnego szacunku oraz do poszanowania własnej godności jest najlepszą profilaktyką zabezpieczającą przed jakimikolwiek społecznymi nierównościami. Oczywiście, wzajemnych relacji damsko-męskich młode pokolenie uczy się przede wszystkim od rodziców, obserwując bacznie jak mama i tata odnoszą się do siebie nawzajem.

Po trzecie – w domu rodzinnym trzeba wiele rozmawiać o pięknie płci, o wartości życia, o znaczeniu małżeństwa i rodziny. Niech małżonkowie o tym wszystkim rozmawiają ze sobą nawzajem, a rodzice – z dziećmi. Święta temu sprzyjają. Prowadźmy rozmowy z naszymi najmłodszymi pociechami i odpowiadajmy cierpliwie na ich pytania. Dobre bajki i książki czytane dzieciom mogą być niezwykłą pomocą w wypracowaniu ważnej umiejętności rozróżniania dobra od zła. Intymne spotkania rodzinne, w których prowadzi się ważne rozmowy i poznaje się świat wartości, bardzo budują więzi.

Rozmawiajmy wiele z młodzieżą o ich dylematach, porażkach, nadziejach, pokazując jednocześnie wartość wierności, odpowiedzialności, czystości i piękna życia rodzinnego. W naszym skomplikowanym świecie pomagajmy młodemu pokoleniu rozróżniać dobro od zła. Wyłączmy zatem telewizory, internet, a potem rozmawiajmy i czytajmy, czytajmy i rozmawiajmy…

3. Wydział Teologiczny miejscem intelektualnej medytacji prawdy o Bogu oraz prawdy o rodzinie

Tak jak w betlejemskim żłóbku prawda o Bogu i o rodzinie wzajemnie się przenikają, tak też Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach jest przestrzenią, w której rozwija się zarówno naukowa refleksja nad prawdą o Bogu, jak i prace badawcze dotyczące rodziny. Równolegle do badań naukowych prowadzimy studia na dwóch kierunkach: teologia oraz nauki o rodzinie. Naszych absolwentów przygotowujemy przede wszystkim do posługi duszpasterskiej, katechetycznej oraz wielorakiej pracy na rzecz rodziny. W ramach teologii realizujemy także studia doktoranckie. Prowadzimy kilka typów studiów podyplomowych. W naszym Wydziale studiuje aktualnie ok. 700 studentów, doktorantów i słuchaczy. W ubiegłym roku akademickim w ramach dni otwartych Wydziału, poświęconych wartości życia poczętego wzięło udział ok. 1500 uczniów ze szkół ponadgimnazjalnych.

Drugi dzień świąt Bożego Narodzenia jest dobrą okazją, by wyrazić wdzięczność za wszelką życzliwość okazywaną Wydziałowi. W imieniu studentów, pracowników i własnym dziękuję za modlitwę w naszej intencji, za każde życzliwe słowo, za wsparcie duchowe i materialne. Zbierane w parafiach ofiary pieniężne na potrzeby Wydziału przeznaczamy na dofinansowanie utrzymania naszego budynku, który jest własnością Archidiecezji, a także na zakup najnowszej literatury naukowej gromadzonej w Bibliotece Teologicznej, która również jest niemal w całości kościelną własnością. Dziękuję także duszpasterzom, nauczycielom, katechetom, którzy współpracują z Wydziałem w ramach dni otwartych. Równocześnie zapraszam do włączenia się w nową edycję tego cyklu spotkań, zatytułowaną: Czy potrafisz obronić to, w co wierzysz? – realizowaną w oparciu o film Cristiada, poprzedzony wykładem z historii Kościoła. Jest to okazja do zapoznania się z ofertą dydaktyczną zarówno naszego Wydziału, jak i całego Uniwersytetu Śląskiego.

Zapraszam także do korzystania z naszej Biblioteki oraz do uczestnictwa w konferencjach naukowych. W nowym roku kalendarzowym planujemy zorganizować ich kilkanaście. Zapraszam na organizowane co dwa miesiące Wieczory Teologiczne oraz na Katolicką Akademię nauczycieli i wychowawców. Wszystkie te wydarzenia mają charakter otwarty, a wstęp na nie jest wolny. Nade wszystko zapraszam do studiowania w naszym Wydziale, czy to w ramach studiów podstawowych czy też podyplomowych. Obok już istniejących studiów mamy w planach uruchomienie studiów podyplomowych poświęconych duchowości chrześcijańskiej, a także realizowanie programu pedagogizacji rodziców. Informacje o wydarzeniach naukowych i popularnonaukowych pojawiają się zawsze na naszej stronie internetowej.

Z okazji trwających świąt Bożego Narodzenia życzę w imieniu studentów, pracowników oraz własnym Bożego błogosławieństwa, zdrowia i wszelkiej pomyślności. Niech światło wcielonego Słowa zajaśnieje w sercu każdego z Was, zaś blask Waszych rodzin, przenikniętych wiarą i miłością, niechaj świeci jasno w naszym społeczeństwie.