Przeczytałem kiedyś książkę dwóch dziewczyn spod Bielska-Białej które wyszły bez żadnego przygotowania i doświadczenia od własnego progu domu na Camino. Dotarły a to co przeżyły po drodze i opisały w książce "Jeden krok mi wystarczy" śmiało można nazwać cudami. Tak się dzieje, kiedy ta Droga cię wzywa. Też mam w sercu takie marzenie. Lubię chodzić na pielgrzymki, EDK, odnajduję siebie w tej formie duchowości. Daję sobie wiarę, że może kiedyś pójdę na Camino - jak dzieci podrosną, jak dostanę bezpłatny paromiesięczny urlop... Wyjdę w maju, wyściskam najbliższych i zrobię pierwszy krok : ) Ogromny szacunek dla wszystkich którzy się decydują na Camino. Pozdrawiam.