Budował kościoły w Czerwionce, Krasnodarze i Siemionowce na północnym Kaukazie. Był też proboszczem w Moskwie i Katowicach-Piotrowicach.

Ks. Andrzej Morawski zmarł 8 marca 2024 roku. Miał 72 lata. Był jednym z pierwszych polskich księży, którzy po upadku Związku Radzieckiego głosili Ewangelię w Rosji.

Urodził się w 1951 r. w Raciborzu jako syn Stanisława, górnika, i Otylii z d. Nieszporek. Dorastał w Rybniku – był ministrantem w parafii św. Antoniego, skończył szkołę podstawową w Wielopolu i II LO. Po maturze w 1969 r. wstąpił do seminarium. Wraz z innymi klerykami został wcielony do wojska – w latach 1970–72 służył w Bartoszycach. W 1976 r. święceń kapłańskich udzielił mu w Katowicach bp Herbert Bednorz.

Był wikarym w parafiach: NSPJ w Piaśnikach (1976–79), św. Mikołaja w Bielsku-Białej (1979–82), św. Jadwigi w Rybniku (1982–84), św. Józefa w Rudzie Śl. (1984–88), NSPJ w Chorzowie-Batorym (1988–89) i NSPJ w Czerwionce (1989). W 1989 r. został administratorem, a w 1991 r. proboszczem nowej parafii św. Józefa Oblubieńca NMP w Czerwionce. Przygotowywał tam budowę kościoła, kierował wzniesieniem zaplecza gospodarczego, rozpoczął budowę nowego probostwa.

Gdy upadł Związek Radziecki, ks. Andrzej pojechał w 1992 r. głosić Ewangelię na Wschód, gdzie dramatycznie brakowało księży. Miał tam zostać dwa lata, ale pracował dziewięć, do 2001 roku. Budował kościół w Siemionowce w Krasnodarskim Kraju; w ciągu miesiąca odprawiał wtedy Msze św. w 16 różnych miejscowościach. W latach 1994–96 był proboszczem w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Moskwie i prowadził remont budynków dla tamtejszego seminarium duchownego. Od 1996 do 2001 r. był proboszczem parafii w Krasnodarze, gdzie zbudował kościół poświęcony w 2000 roku. Zorganizował też parafie w Anapie i Armawirze. W 1997 r. został mianowany dziekanem parafii Północnego Kaukazu. „Jego otwartość i szczerość wyjednały mu uznanie nie tylko wśród katolików, ale także prawosławnych i niewierzących” – napisał abp Tadeusz Kondrusiewicz, emerytowany metropolita moskiewski i mińsko-mohylewski, w liście odczytanym na jego pogrzebie.

Po powrocie do Polski w 2001 ks. Morawski został administratorem, a później proboszczem parafii NSPJ i św. Jana Bosko w Katowicach-Piotrowicach. W 2014 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Katowicach. Nadal – do 2017 r. – był jednak kapelanem szpitalnym w Ośrodku Diagnostyki i Leczenia Chorób Kobiecych w Katowicach. Został pochowany w Katowicach-Piotrowicach.