Droga Neokatechumenalna rozpoczęła kolejny rok formacyjny Eucharystią sprawowaną w katedrze Chrystusa Króla. Przewodniczył jej metropolita katowicki, który, nawiązując do odczytanego pierwszego czytania i trwającego w Kościele synodu, pytał zebranych o doświadczenie Kościoła jako domu. – Wielu z tych, którzy w Polsce uczestniczyli w konsultacjach, odpowiadali: słabe. Słowo „dom” ma być tutaj w takim znaczeniu, że jestem ważny dla ciebie, a ty dla mnie – i to, co się w naszym życiu dzieje, jest ważne; że potrafimy sobie współczuć, kiedy jest ciężko. Że twoje trudne doświadczenia są także moimi, ja je współodczuwam – mówił.


– Bardzo ważne jest, by pamiętać, że zanim będzie ewangelizacja, musi być formacja. Istotne jest, żeby bazować na nauczaniu Kościoła, które przyjmujemy jako prawdę. Bardzo was proszę, żeby najważniejszym źródłem formacji był Katechizm Kościoła Katolickiego, który nam pokazuje, w co wierzymy, jak i dlaczego. Pokazuje argumenty, które ma Kościół – podkreślił metropolita.


Arcybiskup Adrian Galbas odniósł się także do odczytanego fragmentu Ewangelii. – Mówi o jednej z najbardziej niebezpiecznych chorób duchowych, jaką jest dziecinada. Nie mylcie dziecinady z dziecięctwem, które jest cnotą. Pan Jezus naucza, żebyśmy się stali jak dzieci, czyli mieli świadomość swojej niedoskonałości, niewystarczalności, wiedzieli, że potrzebujemy pomocy. (…) Dziecinada może dopaść dorosłych. Jezus mówi dziś, że całe pokolenie jest zdziecinniałe: kapryśne, chwiejne – przypomniał.


Nawiązując do postaci patronów dnia: koreańskich męczenników św. Andrzeja i towarzyszy, metropolita katowicki zwrócił uwagę na współczesną formę męczeństwa: osobiste dążenie do bycia „jakimś” w dzisiejszym świecie. – To nieustanny trud pracy wewnętrznej, pracy nad sobą, która jest bez wielkich fajerwerków, codzienna i systematyczna. Kiedy wbrew światu nie potrzebuję nieustannej podniety, wystarczy mi codzienne trwanie przy Słowie, codzienne przyjmowanie Komunii Świętej, tak samo smakującej, systematyczne korzystanie z sakramentów. I w tym wszystkim pozytywne nastawienie, nastawienie na „tak”, a nie na „nie” – przypomniał. – Bardzo bym chciał, żebyście tego roku pracy nie zmarnowali, by wzrosła we wszystkich was dobrze rozumiana miłość do Kościoła. Nie tkliwość, ale decyzja, że przyjmuję Kościół jako moją rodzinę i chcę go budować – prosił.


– Dziękujemy, że jesteś z nami. Prosimy, żebyś nas posłał do ewangelizacji, żeby każdy z nas mógł powiedzieć sobie samemu: arcybiskup mnie wybrał do tego dzieła; żebyśmy mogli iść do naszych proboszczów, do parafii i pomagać. Być może uda się chociaż jednego człowieka złowić dla Chrystusa – zwrócili się do metropolity przedstawiciele wspólnoty.