Mszy św. pogrzebowej proboszcza parafii NSPJ w Chorzowie-Batorym przewodniczył arcybiskup katowicki Wiktor Skworc. Homilię wygłosił ks. Łukasz Gaweł, proboszcz parafii katedralnej w Katowicach. Wspominał, że ks. Andrzej Cuber był cenionym rekolekcjonistą i mówił homilie całym sobą. - Używał przy tym współczesnych środków wyrazu, wszyscy to pamiętamy - powiedział. Ksiądz Andrzej przed laty czasem głosił kazania z podkładem muzycznym.

Ks. Łukasz Gaweł wspominał też, że ks. Cuber na ambonie składał własne świadectwo wiary. Także kiedy sprawował Eucharystię, robił to całym sercem. Widać to było w wyrazie jego twarzy.

Do tych wspomnień nawiązał także abp Wiktor Skworc. - Kiedy jest się proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa, to nie można być bez serca - powiedział. Dodał, że nie zdążył pożegnać się z ks. Andrzejem w szpitalu, bo informacje o jego pogarszającym się stanie napływały szybko.

Ksiądz Andrzej Cuber zmarł 25 kwietnia w szpitalu w Chorzowie po długiej i ciężkiej chorobie.

Urodził się w 1961 r. w Rogowie koło Wodzisławia Śl. jako syn Jana i Cecylii z domu Ochwat. Jego mama zmarła przed rokiem.

Miał trzy starsze siostry. Po skończeniu Technikum Budowlanego w Raciborzu wstąpił do śląskiego seminarium. W czasie rocznego stażu kleryckiego był pielęgniarzem na oddziale ortopedii szpitala w Wodzisławiu.

Święcenia kapłańskie przyjął w 1988 roku. Pracował jako wikariusz w parafiach św. Jadwigi w Chorzowie (1988-1991), Opatrzności Bożej w Katowicach-Zawodziu (1991-1994 i 2001-2006) i Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Katowicach-Brynowie (1995-2001). Na rok wyjechał do Szkoły Kapłańskiej Ruchu Focolari we Włoszech (1994-1995). Od 2006 r. do końca życia był proboszczem parafii NSPJ w Chorzowie-Batorym.

Ksiądz Andrzej współpracował z Redakcją Programów Katolickich TVP i prowadził program telewizyjny „Ziarno”. W latach 90. XX wieku był też duszpasterzem dzieci w archidiecezji katowickiej. Miał z dziećmi dobry kontakt i był znany z tego, że w znakomity, zawsze świeży sposób przygotowywał je do Pierwszej Komunii św. - Był taki rok, w którym każde dziecko po Pierwszej Komunii św. dostało niezapominajkę. W innym roku dzieci z ręką na sercu podchodziły do tabernakulum i dotykały go drugą ręką. Bliskość Pana Jezusa w tabernakulum była dla dzieci wielkim przeżyciem - wspomina parafianin Janusz Kotyś.

Choroba proboszcza bardzo zjednoczyła parafian w modlitwie. Wspólnota Ojca Pio wprowadziła nawet w jego intencji 24-godzinny dyżur modlitewny. Ksiądz Cuber kochał kwiaty. W związku z tym parafianie pożegnali go, przynosząc na jego pogrzeb białe róże.