Ważny świadek Chrystusa

W katedrze Chrystusa Króla została odprawiona Msza Święta w kolejną rocznicę śmierci biskupa katowickiego Herberta Bednorza.

Katowice, 20 czerwca 1983 roku
Bp Herbert Bednorz wita papieża Jana Pawła II na lotnisku Muchowiec Reprodukcja Henryk Przondziono /Foto Gość

Eucharystii przewodniczył abp Wiktor Skworc, a homilię wygłosił ks. Marek Panek, rektor Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego. - Wierzymy w Chrystusa i wierzymy Chrystusowi, bo na drodze naszego życia spotkaliśmy Jego świadków - mówił, odwołując się do słów Ewangelii. - Biskup Herbert dla niejednego z nas był ważnym świadkiem Jezusa Chrystusa.

  Ks. Marek Panek, rektor WŚSD w Katowicach Aleksandra Pietryga /Foto Gość

Ksiądz Panek przypomniał, że to Duch Święty nas poucza i uzdalnia do dawania świadectwa o Jezusie. - Potrzebujemy mocy Ducha Świętego, potrzebujemy tego, by Duch dodał nam odwagi, żeby wskazał, jak mamy świadczyć o Bogu w naszej codzienności.

Kaznodzieja zwrócił uwagę, że chodzenie w mocy Ducha Świętego wiąże się z wypełnianiem woli Bożej. - Posłuszeństwo Bogu to jeden z ważnych sprawdzianów tego, czy moje świadectwo jest w mocy Ducha Świętego.

  Mszy św. w rocznicę śmierci bp. Bednorza przewodniczył abp Wiktor Skworc Aleksandra Pietryga /Foto Gość

Biskup Herbert Bednorz urodził się 22 września 1908 roku w Gliwicach, w rodzinie robotniczej. W 1932 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Stanisława Adamskiego. Pracę duszpasterską rozpoczął w parafii św. Barbary w Chorzowie. Po studiach w Louvain oraz w Paryżu i obronieniu dwóch doktoratów w październiku 1937 roku wrócił do kraju. Okres okupacji przeżył na placówce duszpasterskiej w Brzezinach Śl. Po zakończeniu wojny, od 1946 roku, kierował referatem duszpasterskim w kurii. W grudniu 1950 roku otrzymał sakrę biskupią, mając zaledwie 42 lata.

Jako biskup koadiutor diecezji katowickiej zaangażował się w 1952 roku w sprawę apelu biskupów śląskich, nawołujących wiernych do podpisów pod petycją w kwestii utrzymania nauki religii w szkołach. Został aresztowany przez ówczesne władze, a następnie podzielił los bp. Adamskiego oraz bp. Juliusza Bieńka i został wygnany z diecezji. Do Katowic wrócił w listopadzie 1956 roku. Brał udział we wszystkich sesjach Soboru Watykańskiego II. W 1967 roku - po śmierci bp. Adamskiego - objął rządy w diecezji katowickiej jako jej czwarty biskup.

Przeniósł seminarium duchowne z Krakowa do Katowic. W pracy duszpasterskiej kładł szczególny nacisk na opiekę duchową nad robotnikami, w czym pomocą były przyciągające tłumy pielgrzymki ludzi pracy do Matki Boskiej Piekarskiej. W tych uroczystościach wielokrotnie uczestniczył kard. Karol Wojtyła. 20 czerwca 1983 roku gościł w diecezji katowickiej ojca świętego Jana Pawła II.

23 kwietnia 1983 roku, po ukończeniu 75. roku życia, złożył rezygnację z biskupstwa katowickiego. Zmarł 12 kwietnia 1989 roku i został pochowany w krypcie katedry Chrystusa Króla w Katowicach.