Nowi diakoni to: Dawid Domański z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta w Katowicach, Artur Sroga z parafii św. Jana Chrzciciela w Tychach oraz Michał Walczyński z parafii św. Barbary w Chorzowie.

Odwołując się do fragmentu z Księgi Syracha, abp Wiktor Skworc zachęcił do uświadomienia sobie wielkich dzieł Boga w życiu człowieka. – Autor dzisiejszego pierwszego czytania opisał niejako to wszystko, co człowiek otrzymał od Boga jako wyposażenie na drogę życia! Otrzymał je każdy z nas i warto to sobie uświadomić, aby dziękować – mówił.

Zebranym na liturgii metropolita katowicki przypomniał, że zostali wezwani do dziecięcej ufności. – Powinniśmy przyjmować królestwo Boże w dziecięcym stylu, pełnym zaufania do daru Ojca, bo inaczej grozi nam pozostanie poza jego terytorium – ostrzegał. Równocześnie prosił kandydatów do święceń diakonatu, by także im postawa dziecka nie była obojętna. – Trzeba, abyście jak dzieci przyjęli królestwo Boże, bo wchodzicie w kapłańską misję Jezusa i stajecie się zwiastunami królestwa Bożego. Macie iść i głosić: "Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię". To wasze jakże aktualne zadanie, zwłaszcza w perspektywie nadchodzącego Wielkiego Postu – apelował abp Wiktor Skworc.

Przypomniał im także, że diakonat do pierwszy stopień święceń. – Dziś poczyna się wasze kapłaństwo. Wstępujecie na pierwszy jego stopień. Zostaliście uznani za godnych przyjęcia święceń. Kościół wam zaufał, a wy wobec Kościoła wypowiecie ważne przyrzeczenia, zobowiązania, śluby: posłuszeństwa Kościołowi i jego pasterzom, życia w czystości i bezżeństwie, trwania modlitwie – zaznaczył metropolita katowicki.

Uczestników liturgii prosił o modlitwę za nowych diakonów oraz w intencji nowych powołań do służby w Kościele. – Proszę, aby Kościół tu zebrany zachował w swojej pamięci wasze słowa i nieustannie za was się modlił, by was wspierał modlitwą! – mówił.

Kandydatom do diakonatu wskazał, że droga, którą objawił im Bóg, do łatwych nie należy. – Trzeba ciągle na nowo, każdego dnia rodzić się do posługi diakonatu! Trzeba będzie też umierać codziennie własnym egoizmom, bo nie możecie żyć dla siebie! Winniście być „na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć” (Mt 20,28). Albowiem "diakon" znaczy "sługa" i niech tak też będzie w waszym przypadku.

Podkreślił też, że w nowym zadaniu, które zlecił im Kościół, nie są osamotnieni. – Misja każdego z was powinna mieć punkty styczne z misją Jezusa Chrystusa, z misją głoszenia królestwa Bożego aż po krzyż! To wasze zadanie i powołanie! Do tej misji jesteście przygotowani bogactwem Bożych darów i obfitością Bożej łaski. Dajcie przykład wiary i nawrócenia – zakończył.

– Jeszcze to do mnie nie dociera – mówi diakon Artur Sroga. – Wcześniej było dużo przygotowań, zwłaszcza rekolekcje. Ale kiedy była śpiewana Litania do Wszystkich Świętych, zacząłem sobie uzmysławiać, co tak naprawdę dzieje się w tym momencie. Zacząłem się trząść. To niesamowite przeżycie!

Diakonat to pierwszy stopień sakramentu święceń kapłańskich, kolejne to święcenia prezbiteratu, ostatnie – episkopatu. Diakoni są pomocnikami biskupa i prezbiterów. Podczas Mszy św. i nabożeństw czytają Ewangelię, mogą głosić homilię, udzielają Komunii św. Mogą także udzielać sakramentu chrztu, asystować przy zawieraniu sakramentu małżeństwa, umierającym zanosić wiatyk czy przewodniczyć obrzędom pogrzebowym.

Czytaj także:

• Wywyższeni jak Albert
• Diakoni świętego Józefa