Drukuj
Moc ze świętowania
Ze złem się nie układa ani się z nim nie negocjuje. Zła się nie toleruje, choćby było w najmniejszej i pozornie niewinnej postaci. Księga Kapłańska wskazuje, że jest ono zaraźliwe i destrukcyjne dla wspólnoty.
Samo składanie ofiar na ołtarzu to za mało. Muszą temu towarzyszyć osobista świętość i dobre postępowanie wobec bliźniego
Przemysław Kucharczak
Księga Kapłańska zawiera refleksję nad sensem świętości oraz ofiary. Przygotowuje ona podłoże pod ich nowotestamentalne rozumienie.
Sam stań się święty
Świętość w tej księdze nie dotyczy członków wspólnoty jedynie w kontekście sprawowanych przez nią czynności kultowych. Ktoś, kto identyfikuje się z Bogiem, będącym źródłem świętości, sam musi stawać się świętym. Każdy, kto chce identyfikować się z Bogiem, musi dokonać radykalnego zerwania z grzechem i odseparowywać się od wszystkiego, co może do niego prowadzić. Świętość oznacza również dbałość o to, aby nic, co mogłoby grzechem skazić jednostkę lub wspólnotę, nie znajdowało miejsca pośród wspólnoty należącej do Boga.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.