Zawsze jak czytam takie historie, to płaczę. Też mam dzieci, jednym z tych dzieci też jest dziewczynka o imieniu Natalka. Podziwiam wiarę tych Państwa, ja mam zdrowe dzieci a często tej wiary mi bardzo brakuje, a jak czytam takie historie to moja wiara słabnie jeszcze bardziej. Nigdy nie zrozumiem czemu Bóg dopuszcza takie ciężkie choroby na dzieci, nie zrozumiem tego i już, może dlatego czuję całe życie dystans do Boga, nie do końca wierzę w Jego miłość i dobroć.

Pamiętam, kiedy po raz pierwszy usłyszałem o niej przez znajomych znajomych... . Lekarze dawali jej wówczas 8 dni życia.
Naszarpałem wtedy rękawów niezawodnemu świętemu - o.Charbelowi. Te 8 dni dawno minęło. O. Charbel i działająca łaska Pana Jezusa nie zawiodły. Cud się zdarzył. Natalka żyje. Na rękawach o. Charbela wiszę nadal. Dodatkowo 1 % żony i moich podatków poszedł na pomoc dla Natalki.

Namawiam wszystkich i do modlitwy i najskromniejszych nawet darów materialnych na rzecz pomocy dla Natalki.

czy nie ma nikogo na całym świecie kto może słowem górę przenieść?

Gdy dzieci cierpią trudno w jakikolwiek sposób to zrozumieć.Moja dusza cierpi z nimi.Ale my nie znamy zamysłów Boga.Pozostaje nam ufać bo cokolwiek by się nie działo jestem pewna,że Bóg ma doskonały plan dla nas wszystkich i ma też zawsze plan B,dla niepokornych:)czyli takich jak ja.

czytelniczka@ - cierpienia są niewątpliwie
bolesne , niezrozumiałe itp. Ale żeby o to obwiniać Boga , trzeba by było więcej wiedzieć . A to jest przed nami ukryte . Przynajmniej na tym świecie . I tylko nielicznym ta wiedza w jakimś stopniu została dana jak np. bł. Annie Katarzynie Emmerich , czy siostrze Faustynie . Dziecko też nie wszystko rozumie , co pochodzi od jego ojca . Ale żeby zaraz wątpić w jego miłość .
Ponadto pamiętajmy o wolnej woli , którą każdy z nas posiada i o konsekwencjach naszych i naszych przodków postępowań . Podobno konsekwencje sięgają aż czwartego pokolenia !