Uroczystej sumie odpustowej w Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata przewodniczył abp Wiktor Skworc. Po liturgii uroczyście zamknął II Synod Archidiecezji Katowickiej.

- Dobiegł końca II Synod Kościoła katowickiego po czterech latach aktywności - mówił podczas homilii. - W auli naszych zgromadzeń doświadczyliśmy synodalności, to jest wzajemnej wymiany, pełnej szacunku umiejętności mówienia o Kościele i słuchania w Kościele, mówienia o nim z troską i miłością, słuchania z uwagą i cierpliwością. Synod przypomniał nam między innymi fundamentalne idee Soboru Watykańskiego II: przede wszystkim rozumienie Kościoła jako communio - wspólnoty z Bogiem i bliźnimi, budowanej przez każdego ochrzczonego w wolności dziecka Bożego i z poczuciem odpowiedzialności za całą wspólnotę i powierzoną nam Dobrą Nowinę - podkreślał metropolita katowicki.

Dziękując Bogu i wszystkim powołanym na II Synod, zaznaczył, że to wspólne "pielgrzymowanie osiąga swój kres, a zarazem stanowi początek drogi, wszak wszyscy jesteśmy wezwani, aby dokumenty II Synodu przyjąć i zrealizować!" Aby to było możliwe konieczna jest osobista więź z Chrystusem.

- Fundamentalne działanie w Kościele powinno mieć przede wszystkim formę troski o osobistą więź z Bogiem Ojcem przez Jezusa w Duchu Świętym i już w niej, w owej trosce, ujawnia się odpowiedzialność za Kościół - posłany, aby wszystkim głosił Dobrą Nowinę, aby stawał się tym, czym z woli Pana jest - ziarnkiem gorczycy, co rozrasta się w wielkie drzewo, ziarnem pszenicznym, co wydaje stokrotny plon, zakwasem, co przemienia cały świat czyniąc go gotowym na ostateczne nadejście Królestwa Bożego - przekonywał arcybiskup.

- Bez troski o osobistą świętość synodalne wezwania stracą swą moc, zamieniając się jedynie w pobożne idee i chęci, którymi - niestety - niebo nie jest wybrukowane. Dlatego proszę, stawajcie się ludźmi świętymi, twórzcie dobry klimat w waszych domach, społecznościach dla świętości, czyli życia w komunii z Bogiem, wierności Jego woli, miłości wobec bliźnich i nieprzyjaciół. W ten sposób Jezus rzeczywiście będzie naszym Królem, a my Jego sługami mówił abp Skworc.

Przywołując kończący się Rok Miłosierdzia, zachęcał do postawienia sobie pytań o czyny miłosierdzia: "Panie, czy dostrzegliśmy Cię głodnego, spragnionego, szukającego schronienia, nagiego, chorego, uwięzionego? Czy przyszliśmy Ci z pomocą?".

Zaznaczył także, że nasze realizowanie Królestwa Bożego nie jest doskonałe. Dlatego potrzebujemy szczerego rachunku sumienia.

- Czas II Synodu dawał okazje, by taki rachunek czynić, spojrzeć wstecz, spotkać się z pokorą z ludzkim obliczem Kościoła. Otrzymaliśmy szansę poznania, jakie należy wprowadzić korekty i jak przyjąć nowe impulsy, tym bardziej, że zewnętrzna, społeczna postać Kościoła jest zmienna - mówił.

Dziękując za podjęte prace w II Synodzie, zapowiedział też 9-letnią nowennę będącą przygotowaniem do jubileuszu 100-lecia archidiecezji. Będzie to czas systematycznego powracania do uchwał II Synodu.

Arcybiskup zwrócił uwagę, że plany i strategie, sobory i synody, dokumenty, wskazania i instrukcje ułatwiają wspólnotową skuteczność działania Kościoła, ale nie należy zapominać, "że nic nie zastąpi świadectwa ewangelicznego życia apostoła, świadka".

- Nie litera, lecz duch, który ożywia literę, nadaje sens naszemu działaniu. Dlatego idźcie jako świadkowie w mocy Ducha Świętego, który został dany! Idźcie i głoście ewangelię miłości i miłosierdzia na tej górnośląskiej, spracowanej i eksploatowanej ziemi, gdzie naturalne cnoty mieszkańców łączą się w harmonijną całość z Bożą łaską, splatają się ze sobą jak wieże kościołów, szyby kopalń, strzeliste wieżowce i świątynie kultury, wspólnie opasujące pejzaż śląskiego nieba - apelował abp Skworc.

Mszę świętą poprzedziła XII sesja plenarna. W auli Wydziału Teologicznego podsumowano cztery lata prac synodu.

Ich przebieg przypomniał m.in. ks. Grzegorz Strzelczyk, sekretarz synodu. Jak zaznaczył, największą trudnością było przeciwdziałanie niepotrzebnym plotkom, szerzeniu się nieprawdy. Największa radość? Życzliwość i otrzymana pomoc.

- Kiedy się chodzi od człowieka do człowieka nie mając realnej władzy i nikt nie odmawia. To jest fascynujące doświadczenie. To rekompensuje wszelkie trudy - mówił kapłan.

Zdaniem sekretarza, synod pokazał m. in., że jest dziś duża trudność w przekazywaniu wiary między pokoleniami. - Starsze pokolenia, które przejęły wiarę niekoniecznie otrzymały narzędzia do jej przekazywania pokoleniom młodszym - stwierdził.

W jego ocenie wyzwania jakie stoją aktualnie przed diecezją to uszanowanie wrażliwości i tradycyjnej pobożności tych, którzy są już w Kościele przy jednoczesnym szukaniu nowych form i języka wiary. Jak zauważył, błąd często popełniany przez duszpasterzy polega na niepotrzebnym przeciwstawianiu sobie dwóch rzeczywistości: tradycji i nowych form pobożności. - Musimy to rozdarcie przełamać - apelował.

Aleksander Bańka, przewodniczący Komisji ds. świeckich, wskazał m.in. na podkreślenie w dokumentach synodalnych znaczenia więzi osobowej z Chrystusem. To ona "warunkuje stabilne zaangażowanie się świeckich w sprawy świata i Kościoła". Wskazał też na konieczność duszpasterskiego nawrócenia i zmierzenia się z dwoma przeszkodami: niechęcią wobec nowej ewangelizacji oraz uprzedzeniami w stosunku do nowych ruchów Kościoła działających w parafiach.

Podpisane dzisiaj uchwały synodalne obowiązywać będą od 1 stycznia 2017. Tym samym zastąpią dotychczasowe prawo partykularne.

II Synod Archidiecezji Katowickiej trwał cztery lata (2012-2016). W parafialnych zespołach synodalnych zaangażowanych było ponad 5000 osób. Ponad 200 pracowało w komisjach i zespołach centralnych.

Łącznie synod tworzyło 238 członków. Odbyło się 11 roboczych sesji plenarnych, 13 otwartych międzysesyjnych posiedzeń komisji. W trzech dniach skupienia dla zespołów posynodalnych uczestniczyło ponad 500 uczestników. Odbyło się 12 edycji rekolekcji dla członków zespołów synodalnych (po ok. 40 osób na każdej).

Jak było w niedzielę zobaczyć można poniżej w nagraniu Mszy:

Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, 2016.11.20
Katedra Katowice